tag:blogger.com,1999:blog-125483202024-03-12T22:51:46.057-04:00Esperanto-Blogo de David DoughertySaluton kaj bonvenon! Ĉi tio estas la blogo de David Dougherty, en Vaŝingtono, DK, Usono. Mi nun lernas Esperanton, kaj mi volas uzi la internacian lingvon. Mi volas renkonti novajn geamikojn per Esperanto kaj la Interreto. Per ĉi tiu blogo, mi esperas lerni pri la mondo, kaj vi povas esperante lerni pri mia lando! Se vi volus komenti, vi estas bonvenega, sed mi forstrekos spamon kaj fikomentojn. Pozitivaj komentoj estas la plej bonaj, sed ĝentila debato ankaŭ estas okej.Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-86014012551872541982008-02-18T17:42:00.002-05:002008-02-18T17:58:15.434-05:00Ni Bezonas "Novan Senton", kaj Novan Tonon, en Esperantio<p><span style="font-size: larger;"><span style="font-family: Arial;">Mi hieraŭ legis artikolon pri la temo de Esperanto. <a target="_blank" rel="nofollow" href="http://www.prnewswire.com/cgi-bin/stories.pl?ACCT=104&STORY=/www/story/01-31-2008/0004746810&EDATE=">La originala artikolo eldoniĝis en la angla</a>. Jen sube mia Esperanto-traduko de ĝi. Tio ĉi artikolo mem ne estas tiom malbona afero, sed ĝi disigas kelkajn ideojn, kiujn mi ankaŭ alie aŭdis. Mi ne kunkordas kun multaj da ĉi tiuj ideoj. Mia problemo estas precipe kun la emfazo kaj tono, ne kun la tuta ideo mem. Post la artikolo mi aldonos miajn proprajn komentojn.</span></span></p> <p><span style="font-size:100%;"><span style="font-family: Arial;">La Fungo celas instrui Esperanton al dek milionoj da homoj<br /><br />Emmen, Nederlandio, 31 de januaro/PRNewswire<br /><br />La nederlanda evento-agentejo La Fungo langĉis tutmondan kampanjon sur la interreto por instrui Esperanton al 10 miliono da homoj. Laŭ la iniciatantoj, tiu ĉi universala lingvo ne meritas esti ignorata, ĉar ĝi estas la plej facila kaj la plej praktika lingvo per kiu homoj povas komunikiĝi.<br /><br />La problemo estas ke preskaŭ neniu parolas la lingvon, kaj tial vidas homoj neniun kialon lerni ĝin. Por ŝanĝi ĉi tiun tendencon, lanĉis la Fungo la novan ttt-ejon <a target="_blank" rel="nofollow" href="http://www.mondocivitano.net">www.mondocivitano.net</a> . Vizitantoj estas petataj plenigi retkarton por promesi ke ili lernos Esperanton se dek milionoj da aliaj homoj promesas fari same. La ttt-ejo enhavas ligilojn al senpagaj Esperanto-kursoj.<br /><br />La ideo por Monda Civitano venis el la originala inventanto, Doktoro Zamenhof, kiu rekonis la malsube deklarita fundamentan problemon.<br /><br />Laŭ La Fungo, la estra rolo de la angla malkreskos kiam anglaparolantaj landoj perdos ilian superregan ekonomian kaj politikan pozicion al Azio. Kiam oni uzas la anglan, denaskaj parolantoj ĉiam havos advantaĝon super homoj kun alia denaska lingvo, kiuj inklinas vidi ĝin [la anglan] kiel entrudiĝo de ilia propra lingvo.<br /><br />Esperanto estas desegnata kiel alternativa universala lingvo apud onia denaska lingvo. Ĝi havas facilajn gramatikajn regulojn kaj preskaŭ neniujn esceptojn. Oni povas facile formi aŭ krei novajn vortojn. Tial oni ne bezonas akiri grandan vortprovizon.<br /><br />“Por kelkaj homoj haavas Esperanto tedan molan-sektoran bildon. Oni konektas ĝin kun ĉiuj tajpoj de idealismo. Ni rigardas ĝin en praktika senco. Ĝi estas tutsimple tre utila lingvo,” diras R. Veenema de La Fungo. “Ĝi estas pli facile lernebla ol la angla aŭ iu ajn lingvo. Krome, ĝi ne estas indiĝena lingvo. Kelkfoje mi scivolas, kial Esperanto ankoraŭ ne estas universala lingvo. Kial oni devas komplikigi aferojn tiel?”<br /><br />Li postulas ke kreskanta Esperanto-parolanta popolamaso povas iĝi de komercia intereso al dissendejoj kaj ĵurnaloj. Eĉ Eurovision Kantokonkurso en Esperanto estas eblo. Laŭ li iĝos Esperanto sukceso, kiam ĝi iĝas pli atraktiva komercie. Por promovi tiun ĉi kampanjon vendos Mondo Civitano braceletojn.<br /><br />Por pli da informo: <a target="_blank" rel="nofollow" href="http://www.mondocivitano.net">www.mondacivitano.net</a><br /></span></span></p> <p><span style="font-size:100%;"> </span></p> <p><span style="font-size:100%;"> </span></p> <p><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">Jen miaj responsoj:</span><br /></span></p> <p> </p> <p><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">1. "Laŭ La Fungo, la estra rolo de la angla malkreskos kiam anglaparolantaj landoj perdos ilian superregan ekonomian kaj politikan pozicion al Azio."<br /><br />Legante tiun ĉi artikolon ne estas la unua fojo ke mi auxdis la kredon je la "venonta morto de la angla". Ŝajnas al mi ke multaj Esperantistoj pensas tielmaniere.<br /><br />Mi e</span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">ĉ</span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;"> sentas ke kelkaj Esperantistoj volas ke tio okazos. Por promovi Esperanton, </span></span><span style="font-size: larger;"><span style="font-family: Arial;">ĉ</span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">u mi devas kredi je la malkresko de mia denaska lingvo? Mi pensis ke Esperanto devas koekzisti kun aliaj lingvoj, ne ke Esperanto profitas, kiam aliaj lingvoj malkreskas.<br /><br />Oni </span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">ankaŭ</span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;"> ne forgesu ke kelkaj Esperantistoj parolas denaske la anglan. Oni parolas pri la angla lingvo kiel ĝi estas la malamiko de Esperanto. Mi diras ke Esperantistoj ne devas tiom interesiĝi je la rolo de la angla </span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">aŭ</span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;"> de iu ajn nacia lingvo. E</span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">ĉ</span></span><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;"> se oni intencas bone, ĝi sonas konfliktema.</span></span></p> <p><span style="font-size: larger;"><span style="font-family: Arial;">Oni parolas pri la problemoj de la angla lingvo. Oni devas anstataŭ paroli pri la problemoj kun "naciaj lingvoj". Ĝi estas precipe problemo de tono. Ankaŭ Claude Piron faris la saman eraron kiam li kritikadis la anglan. Vidu lian <a target="_blank" rel="nofollow" href="http://www.youtube.com/watch?v=_YHALnLV9XU">lastatempan vidbendon</a>. </span></span></p> <p><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">Mi ankaŭ rimarkis ke tiuj kritikantoj de la angla mem ne suferas sub la angla. La originala verzio de tiu ĉi artikolo eldoniĝis en la angla. Mi devis traduki ĝin en Esperanto. Claude Piron ankaŭ faris lian vidbendon angle.<br /><br />Eĉ se perdas la angla ĝian rolon, kio tiam okazos? Unue, oni elektus alian nacian lingvon, ne Esperanton. Ĉu la ĉina lingvo estas pli bona elekto? La ĉina ankaŭ estas tre malfacila. Sed se multaj da uloj pensas ke ili gajnos monon, ili lernos ĝin. Lernantoj en la tuta mondo havos problemojn kun ĝi, kiel ili nun havos malfacilaĵojn kun la angla. Esperanto estas bonsenca elekto, sed vi ĉiam devos konvinki novulojn lerni ĝin.</span></span></p> <p><span style="font-size: larger;"><span style="font-family: Arial;">Oni ankaŭ ne devas forgesi la historion de dominantaj lingvoj. En la tempo de Zamenhof estis la franca tre grava internacia lingvo. La franca perdis sian rolon al la angla. Ĉu la situacio de Esperanton ŝanĝis? Oni ankaŭ ne forgesu ke en la historio, gravaj internaciaj lingvoj havas uzon, eĉ longe post la morto de la povo de iliaj registaroj. Oni uzis la latinan proksimume dum 1,300 da jaroj post la fino de Romo kiel imperio, mimimume en skribado kaj legado. En partoj de orientazio oni uzis nur ĉinajn ideogramojn eĉ jarcentoj post oni inventis memstarajn alfabetojn por la lingvoj de tiuj landoj. La franca perdis sian posicion al la angle, speciale post la dua mondmilito, sed ĝi ankoraŭ viglas, kaj oni povas uzi ĝin sur preskaŭ ĉiu kontinento. Fine, en Azio iĝas ankaŭ Barato vigla kaj pova lando. Kaj en Barato oni tre ofte uzas la anglan.<br /><br />Tutsimple, se la angla lingvo restos grava aŭ ne ne afektos Esperanton. La historio de la epoko, dum kiu Esperanto jam ekzistis, ankaŭ montras ke tiŭ ĉi ideoj pri naciaj lingvoj tute ne pravas. Kial oni atakas unu denaskan lingvon?</span></span></p> <p> </p> <p><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">2. "Por kelkaj homoj havas Esperanto tedan molan-sektoran bildon. Oni konektas ĝin kun ĉiuj tajpoj de idealismo. Ni rigardas ĝin en praktika senco."<br /><br />Kun tuta respekto, se vi rigardas ĝin en praktika senco, vi ne estus skribinta la punkton, kiu mi diskutis en mia unua respondo. Oni ne komparu Esperanton kun aliaj lingvoj. Tio vere ne estas praktika. Mia unua respondo montras, laŭ mi, kial multaj da homoj pensas ke Esperantistoj estas nerealecaj idealistoj.</span></span></p> <p> </p> <p><span style="font-size: larger;"><span style="font-family: Arial;">3. "Kelkfoje mi scivolas, kial Esperanto ankoraŭ ne estas universala lingvo. Kial oni devas kompliki aferojn tiel?"<br /><br />Post mi Esperantiĝis, estis tre malfacila trovi aliajn Esperantistojn. Mi unue nur trovis tekstajn babilejojn. Nun mi estas en Esperanto-klubo. Sed mi devas demandi "Kiu komplikas aferojn?". Mi povas trovi lokojn uzi la francan, la germanan, kaj eĉ la nederlandan kun malpli da eforto.<br /><br />Oni ankaŭ ne forgesu, ke ne ĉiuj volas lerni Esperanton. Ne ĉiuj zorgas aŭ eĉ interesiĝas pri lingvoj. Ĉu vi volas kulpigi ilin por ilia "elekto"?</span></span></p> <p> </p> <p><span style="font-family: Arial;"><span style="font-size: larger;">4. "Li postulas ke kreskanta Esperanto parolanta popolamaso povas iĝi de komerca intereso al dissendejoj kaj ĵurnaloj...Laŭ li iĝos Esperanto sukceso, kiam ĝi iĝas pli atraktiva komercie."<br /><br />Kio okazis kun Pola Radio? Komerca sukceso ne venos baldaŭ. Vendi braceletojn ankaŭ ne helpos. En Usono oni havas glumarkojn pri Esperanto, en la angla lingvo! Vi povas nur aĉeti ilin de Esperanto-organizacioj, ne en ĉiu vendejo.<br /><br />Ankaŭ atraktiva al mi estas la ideo ke Esperanto restos plejparte nekomercia afero. Komerco=mono tutsimple. Se mi vojaĝas al alia lando, povas Esperantistoj persone montri ĝin al mi. Se oni pagas monon komercie, gvidisto povas montri al mi la landon en mia denaska lingvo, ĉu ne?<br /><br />Ĉu mi vere volas legi spamojn en Esperanto? UEA aŭ aliaj organizacioj povus altigi iliaj aliĝokostojn, kaj uzi la monon por aĉeti reklamojn aŭ dissendtempon en medioj. Estas nur demando de mono, ĉu ne?<br /><br />Kial ni ne faru kiel ni jam faras sur la reto? Vidbendoj kiel "<a href="http://eo.lernu.net/biblioteko/filmoj/eo_estas.php">Esperanto estas...</a>". Ni jam havas retkursojn, podkastojn. Mi eĉ parolas Esperanton ĉiutage per Skajpo. Tiu E-promesa kampanjo samas al la metodo, kiu Zamenhof uzis pli ol cent jaroj antaŭe. Ni bezonas metodojn, kiuj montras ne ke 10 milionoj da homoj volas lerni Esperanton, sed metodojn kiuj montras ke kelkaj milionoj (aŭ eĉ kelkaj miloj) da homoj jam uzas ĝin. Ni devas emfazi ke Esperanto malsamas al aliaj lingvoj, ke ĝi estas unikva. Ni devas paroli pri la meritoj de Esperanto, ne pri la malmeritoj de la angla aŭ de aliaj lingvoj. Ni devas montri al la mondo kio estas Esperanto, kaj kial ni elektis ĝin. Ni devas montri al novuloj kaj lernantoj, ke Esperanto estas inteligenta elekto, ne ke la angla estas stulta elekto.</span></span></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-90172103388561045532008-01-27T00:58:00.001-05:002008-01-27T07:52:16.197-05:00La Usona Biblioteko de Kongreso – Demokrata Instituto kun Multaj Surprizoj<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsVLx8pSaKiHtJf2dOoseMfbec_8S4_fMMKGpIoK6sdzv_tbECxK1unmIyB6GcgEIJAGckVGt2dll2Ujno9RsHzlbecVSvgde2qXTs-WPcysgGsU3ht9yHAa-t31HBiRg0d7FI/s1600-h/ekster.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsVLx8pSaKiHtJf2dOoseMfbec_8S4_fMMKGpIoK6sdzv_tbECxK1unmIyB6GcgEIJAGckVGt2dll2Ujno9RsHzlbecVSvgde2qXTs-WPcysgGsU3ht9yHAa-t31HBiRg0d7FI/s200/ekster.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5160033573088933506" border="0" /></a><span style=";font-family:arial;font-size:78%;" >Eniro al la Jefferson </span><span style=";font-family:arial;font-size:78%;" >konstruaĵo, la Biblioteko de Kongreso</span><br /></div><div style="text-align: center; font-family: arial;"><br /></div> <span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >(Mi ekde nun havas duan blogon en Esperanto:<br /><a href="http://www.ipernity.com/home/34789"> http://www.ipernity.com/home/34789</a>)<br /><br />La Usona Biblioteko de Kongreso troviĝas en Vaŝintono, DK, sur la Kapitola</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > Monto, apud la Kapitolo (sidejo de la Kongreso - la Usona Parlamento), nature. Mi loĝis dum preskaŭ mia tuta vivo tre proksime, sed mi nur unufoje vizitis ĝin. Mi estis tiom juna, ke mi ne plu povis memori mian viziton.<br /><br />Dum la lastaj tri da jaroj, mi estas laboranta en biblioteko. Pro tio mi reinteresiĝis viziti nian Bibliotekon de Kongreso. Mi</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > vizitis ĝin kelkaj fojoj ekde lasta somero. Mi impresiĝis kaj membriĝis kiel</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > leganto tie. Tio estas rajto de ĉiuj, kaj mi tre ĝojis fari tion.</span><br /><div style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><div style="text-align: center;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"> </span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOJyuRx8dTzmL4OacPpvMv5oemhJOWRLOd-PewxIauTHKs5jutwKLWHhhJwNQVbClw9W0CaEW3wLyTCSwY6AWhD5WkEClwwqjaKZoNopA1OpW6_aHcUq5cq5JmAzmwvYYClj-S/s1600-h/grandavojo.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOJyuRx8dTzmL4OacPpvMv5oemhJOWRLOd-PewxIauTHKs5jutwKLWHhhJwNQVbClw9W0CaEW3wLyTCSwY6AWhD5WkEClwwqjaKZoNopA1OpW6_aHcUq5cq5JmAzmwvYYClj-S/s200/grandavojo.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5160033895211480722" border="0" /></a><span style="font-size:78%;">Grandioza Halo<br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6Kux970TWm4KY4lJW-YrlMdjA_1yImgmTyDRTNFbbkPCRJ3oJM2UIWWTxKgKw3YV7PDWb11BlopxVQhVGj4Woj4PkKpJxbW3WzOclcF3l9aaTUcaClxJS2PIBpLoiAkDG54MG/s1600-h/hall.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6Kux970TWm4KY4lJW-YrlMdjA_1yImgmTyDRTNFbbkPCRJ3oJM2UIWWTxKgKw3YV7PDWb11BlopxVQhVGj4Woj4PkKpJxbW3WzOclcF3l9aaTUcaClxJS2PIBpLoiAkDG54MG/s200/hall.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5160034118549780130" border="0" /></a><span style="font-size:78%;">Alia halo, pli alte<br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSxRrJvFlsGswZfJj-IATov_wiA2ldaoeJ-fDP01ly3suri3FwaPHdiWCVY4945MsbD71F1-4pTsaScI9IvkYS6CiuGBUhfPFk-eIa8xq8I_atr2XWQwT_zsPUL26nGCbi9Erw/s1600-h/ceiling.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSxRrJvFlsGswZfJj-IATov_wiA2ldaoeJ-fDP01ly3suri3FwaPHdiWCVY4945MsbD71F1-4pTsaScI9IvkYS6CiuGBUhfPFk-eIa8xq8I_atr2XWQwT_zsPUL26nGCbi9Erw/s200/ceiling.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5160033281031157362" border="0" /></a><span style="font-size:78%;">La Tegmento</span><br /><br /></div><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Ĉi tiujn fotojn mi faris dum mia lasta vizito je vendredo la 18a de januaro. Roland, amiko germana mia, kiu nun loĝas ĉi tie, ankaŭ volis viziti ĝin kaj</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > membriĝi, ĉar li estas klasicisto</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > (pri malnova Grekujo) kaj nun faras esploradon</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > en Vaŝintono. Ni kune iris al la Biblioteko de Kongreso kaj faris la senpagan rondvojaĝon. La docento diris al ni multon pri la historio de la biblioteko kaj pri la signifo de la simboloj kaj bildoj. Mi nun montras al vi la plej interesajn bildojn kiuj mi faris tie.<br /><br />Kiel vi povas vidi de la fotoj, oni konstruis la bibliotekon en la malfrua 19a jarcento. Ĉi tiu konstruaĵo (en miaj fotoj) estas la Jefferson-Konstruaĵo, kaj estas la plej grava. Oni donis ĝin la nomo nature de la tria Usona prezidanto Thomas Jefferson, kiu donis al tiu ĉi biblioteko multaj da liaj memaj libroj. En tiu ĉi konstruaĵo troviĝas la Main Reading Room (Ĉefa Legejo) kaj ankaŭ vera, pli ol 500 jaraĝa Gutenberga biblio! Vi ankaŭ povas vidi la unuan karton kun la nomo “Ameriko” skribita sur ĝi, farit</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >a ankaŭ en Germanio. La aliaj du konstruajoj nomiĝas Adams kaj Madison (de la prezidantoj John Adams kaj James Madison).<br /><br />La Biblioteko de Kongreso (</span><span style="color: rgb(0, 0, 255);font-family:arial;" ><u><a href="http://www.loc.gov/">www.loc.gov</a></u></span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >) ekzistas por helpi al la Usona Kongreso kaj ĝiaj laborantaj kaj politikistoj, sed se oni sekvas la regulojn, ĉiu rajtas eniri kaj uzi ĝin. Oni ne rajtas preni librojn hejmen, oni devas esti silenta, oni devas lasi tornistrojn, pakaĵojn, kaj jakojn en vestejo, ktp. Vi legas librojn en legejoj, kaj bibliotekistoj pretas helpi al vi trovi ilin. La plejmulto da ili oni devas demandi, kaj oni portas ilin al vi en la legejo.<br /><br />Mi jam havis la ŝancon de legi kelkajn librojn tie, kaj trovi multon da informoj. Tio estas tre grava demokrata rajto en Usono. Post mia</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > unua vizito, mi trovis ke mi povis uzi la bibliotekon por trovi informojn pri tutaj da miaj interesoj. Ankaŭ pri Esperanto!<br /><br />Mi trovis veran kopion de la angla traduko de la Unua Libro, eldonita je 1888 de Geoghan. Mi ankaŭ trovis libron en la germana lingvo (sur mikrofilmo) pri la uzado kaj bonaj punktoj de Esperanto ĝis la jaro 1924. Mi eĉ trovis unu el la unuaj libroj pri Volapuko, libro pri interlingvistiko (redaktita de Humphrey Tonkin), kaj libro pri la unua Volapuko-Kongreso je 1884. Mi ankaŭ legis la Fundamenton de Esperanto tie.</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > Tiu ĉi biblioteko havas ja preskaŭ ĉiun eldonitan libron en la tuta mondo. Mi tie legis kelkajn librojn kiuj aĝas pli ol cent jaroj! Mi ankaŭ trovis informojn pri Armenio, lando kien mi planas iri. Pri Armenio mi trovis kelkajn librojn en la Afriko Kaj Mezoriento Legejo. La bibliotekisto kiu helpis al mi legas flue la kartvelan kaj la armenan, kaj pretis al mi anglalingvan ĵurnalon pri Armenio!<br /><br />La bibliotekistoj helpis al mi trovi ne nur antikajn librojn, sed ankaŭ</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > artikolojn sur retejaj informiloj. Mi surpriziĝis ke en tiu ĉi biblioteko oni havas la plej bonajn de la plej antikvajn kaj ankaŭ la plej novajn informilojn. La Biblioteko de Kongreso estas ne nur maljuna muzeo, sed ankaŭ praktika informejo. Jen mia lasta foto, pri mi ant</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >aŭ la eniro. Tiu </span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >ĉi biblioteko </span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >estas mia, kaj </span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >ankaŭ estas via</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >!</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > </span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > </span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5e6JCOPt0hiaAXWCUx0xDlJd_dmfUAtU02hIpOL2z-46GeG630lQhZQMk0rptf2Sb0E1kGlksdich08LB0ynhI2wo0rHyZJP51G-ybs0Dh2CoLix5oH_hemImCqLJ4yverUAL/s1600-h/self-portrait2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5e6JCOPt0hiaAXWCUx0xDlJd_dmfUAtU02hIpOL2z-46GeG630lQhZQMk0rptf2Sb0E1kGlksdich08LB0ynhI2wo0rHyZJP51G-ybs0Dh2CoLix5oH_hemImCqLJ4yverUAL/s200/self-portrait2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5160034277463570098" border="0" /></a></div> </div>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-20654579386608789272007-12-16T22:00:00.000-05:002007-12-30T05:03:00.157-05:00Zamenhof-Tago en la Usona Ĉefurbo, 2007<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieLP3RpJrN5p1gzQvHpB3gL-Tt2bhZBKRBCZRvVS-c25zms8z2A5uerzFbUYgEE4Y-czE0qZaPQEPrnkLrtWrxNcTnBw9o-i-ks_mVnsZF9EaNNuO3rB6W48oT2uIvA225NpRC/s1600-h/kafejo.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEieLP3RpJrN5p1gzQvHpB3gL-Tt2bhZBKRBCZRvVS-c25zms8z2A5uerzFbUYgEE4Y-czE0qZaPQEPrnkLrtWrxNcTnBw9o-i-ks_mVnsZF9EaNNuO3rB6W48oT2uIvA225NpRC/s200/kafejo.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5149699550110292674" border="0" /></a><span style="font-size:78%;">Nia renkontejo sur la Kapitolo-Monto<br /><br /></span></div><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Ĉi tiun renkonton de la Esperanto Societo de Vaŝintono </span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >ni faris pli aŭ malpli en nia normala maniero. Ni hodiaŭ renkontis trinki kafon sur la Kapitolo-Monteto</span><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" > en Cosi, nia kutima renkontejo, kaj ni samtempe festis Zamenhof-Tagon (unu tago malfrue). Ni ankaŭ diskutis la futuron de nia Esperanto Societo.</span> <p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhodF2JLTYzc2J5YDv38bTIbMmnSrzOXsgmPKyvmeJ_fBVMgQo5jrTImWWzyvVi4E9_l2vx6kCSGh0ktmUVfD82MgRWAf4dCFPjb9UVPIa-nHxANcGuOONrNOhpKvC7HEGjBfgW/s1600-h/jimryan2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhodF2JLTYzc2J5YDv38bTIbMmnSrzOXsgmPKyvmeJ_fBVMgQo5jrTImWWzyvVi4E9_l2vx6kCSGh0ktmUVfD82MgRWAf4dCFPjb9UVPIa-nHxANcGuOONrNOhpKvC7HEGjBfgW/s200/jimryan2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5149699335361927858" border="0" /></a></p><p style="margin-bottom: 0in; text-align: center;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-size:78%;">Jim Ryan legis kaj estris diskuton pri Zamenhof</span><br /></span></p><p style="margin-bottom: 0in; text-align: left;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Jim Ryan, nia prezidanto estris diskuton pri la vivo de la iniciatoro de Esperanto, L.L. Zamenhof. Por memorigi nin pri li kunportis Jim ĉi ti</span><span style="font-size:100%;">un belan trofeon (mi ne certas ke trofeo estas la plej propra vorto, sed vi povas</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM0cuPO0xKiD2mT9FWaied-cx9CavWPplLm3iGLL0spArb6s0hhjdcB_P0LkZ0orqnZRRPJtU-Xaco0Ko3Uhfct1_OjyjGxb8Y8T7e8kgJveaUUemYEBB4vZIIFThyphenhyphenSNw0YoQI/s1600-h/zamenhof.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiM0cuPO0xKiD2mT9FWaied-cx9CavWPplLm3iGLL0spArb6s0hhjdcB_P0LkZ0orqnZRRPJtU-Xaco0Ko3Uhfct1_OjyjGxb8Y8T7e8kgJveaUUemYEBB4vZIIFThyphenhyphenSNw0YoQI/s200/zamenhof.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5149702500752825074" border="0" /></a><span style="font-size:100%;"> mem vidi la foton dekstre) kun bildo de Zamenhof. Jim kunportis la libron <u>Kaŝita Vivo de Zamenhof</u> de N.Z. Maimon kaj legis direkte de ĝi. Li volis helpi al ni kompreni la kontekston de la vivo de Zamenhof kiel judo en Pollando en tiu tempo. La situacio tiam estis unika, kaj speciale malsama de la situacio por ekzemplo de judoj en Usono hodiaŭ. Post aŭdinte la legaĵojn ni diskutis ilin. </span><span style="font-size:100%;">Kiuj grupoj loĝis tiam en Bialistoko? Litovoj, Germananoj, Pollandanoj, Rusanoj, Judoj, kaj ĉiu grupo havis apartan lingvon. Kiujn lingvojn parolis Zamenhof kaj kiu estis lia vere denaska lingvo? (Estas konfliktantaj ideoj pri tio). Ni eĉ diskutis la signifon (vorte) de lia nomo kaj ĝian originon. Ŝajnas ke Zamenhof venas el Samenhof, germana nomo kiu signifas “semoplaco” aŭ “semejo”, kie oni tiam venis semon sur bazaro aŭ vendoplaco.</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEdfLlw7U4RAY20HRWVkmiAU2LsQj8iY8akrQp_b2gnkOiigTgnM6WDW6LEBHYhITs4lTvEVMTFVRuQ8K7rgTUwdm5uDIesU2AIeOL_RcklTHNV4Hgd7Q_npuCae4p_2_dVGj_/s1600-h/zamenhoftago.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEdfLlw7U4RAY20HRWVkmiAU2LsQj8iY8akrQp_b2gnkOiigTgnM6WDW6LEBHYhITs4lTvEVMTFVRuQ8K7rgTUwdm5uDIesU2AIeOL_RcklTHNV4Hgd7Q_npuCae4p_2_dVGj_/s200/zamenhoftago.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5149699885117741794" border="0" /></a></p> <p style="margin-bottom: 0in; text-align: center;font-family:arial;"><span style=";font-family:arial;font-size:78%;" >Ĉifoje ni diskutis kiel plibonigi nian E-klubon<br /></span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Post tio ni parolis pri nia klubo. La Esperanto Societo de Vaŝintono, estinta neaktiva dum kelkaj jaroj (ankaŭ dum la tempo ke mi eklernis Esperanton tri jaroj antaŭe), renaskiĝis ekzakte unu jaro antaŭe. Ni diskutis multajn organizaciajn aferojn, speciale la renovigon de nia ttt-ejo, kaj la ideojn de havi kluban blogaron kaj plibonigi niajn komunikilojn. Ĝi estis tre produktiva diskuto, kaj ni aŭdis multajn bonajn ideojn kaj sugestojn de ĉiuj. Mi havas la senton ke 2008 estos bona jaro por Esperanto en la Usona ĉefurbo!</span></p> <p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Mi esperas al vi belajn festotagojn kaj novjaron.</span></p> <p style="margin-bottom: 0in; font-family: arial;"><span style="font-size:100%;">Sincere via, </span> </p> <p face="arial" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size:100%;">Daĉjo</span></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-47722398658532873362007-11-30T23:00:00.000-05:002007-12-30T04:24:23.788-05:00Vespermanĝo kun Derek Roff<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOujkjEfHQyQtdHrblJRB4CAIUKQs2SDgB7FhJXUln2zXWB5ko_Bmz46iV4DaF14gAvQNYUh9DqX4zMw-DNhxCpZMiEz58Iz9phUAmwYVB1IqWsqkMVbJOjUNEpnWxqF_t26od/s1600-h/rolf2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOujkjEfHQyQtdHrblJRB4CAIUKQs2SDgB7FhJXUln2zXWB5ko_Bmz46iV4DaF14gAvQNYUh9DqX4zMw-DNhxCpZMiEz58Iz9phUAmwYVB1IqWsqkMVbJOjUNEpnWxqF_t26od/s200/rolf2.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5149678028029172370" border="0" /></a><span style="font-size:78%;">Derek Roff (maldekstre) kun </span><span style="font-size:78%;">Vilĉjo Wurzel</span></div><br />Mi hodiaŭ havis la honoron de vespermanĝante kun Derek Roff, bonkonita Esperantisto kiu vizitis Vaŝintonon el la Substato Nov-Meksiko je la fino de novembro kaj komenco de decembro. <br><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Ĉeestante estis la organizantino de la renkonto, Erin Piateski, ŝia amikino Melissa el Kanado (neesperantisto), Derek Roff, Jim Ryan (prezidanto de la Esperanto-Societo de Vaŝintono), Vilĉjo Wurzel, Ralf Dumain, kaj mi.</span></p> <br><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Ni parolis pri multaj aferoj internaciaj kaj pri Esperanto. Ĝi estis interesa renkonto, kaj estis plezuro renkonti kun Derek Roff.</span></p> <br><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Ni manĝis en Etiopa restoracio. Tio estis iomete kompleksa, sed bongusta afero. Se vi memoras pli fruan blogaĵon de mi, mi ankaŭ manĝis en Etiopa restoracio lastsomere kun la vizitinto el Kimrio, Hillary Chapman. Tiu estis en Aleksandrio, antaŭurbo de Vaŝintono en Virginio. Por la renkonto kun Derek Roff, la Etiopa restoracio estis en la U-Strato Koridoro en Vaŝintono, DK mem.</span></p> <br><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG2tcGG_i5WhHh9Pdd3wp_9DmkgnNAB5z4Vy1bpr9Yq6yIfU4iD8UUUFeP_TQswnCaQiqtxzZSQi8tom8tzJABY3UvxQUANKlfYnr17y4YHAPgBzq4baPzqvG6-gC1lDeZURj4/s1600-h/rolf1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG2tcGG_i5WhHh9Pdd3wp_9DmkgnNAB5z4Vy1bpr9Yq6yIfU4iD8UUUFeP_TQswnCaQiqtxzZSQi8tom8tzJABY3UvxQUANKlfYnr17y4YHAPgBzq4baPzqvG6-gC1lDeZURj4/s200/rolf1.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5149677873410349698" border="0" /></a></p> <p style="margin-bottom: 0in; text-align: center;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;"><span style="font-size:78%;">De maldekstre dekstren: Melissa (vizitinto el Kanado), Erinjo Piateski, kaj Ralph Dumain</span><br /></span></p><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Etiopa manĝaĵo estas interesa afero. Ĉu vi vidas la buntajn manĝaĵojn? Ili staras sur krespoj, kaj aparte vi povas vidi aliajn krespojn. La apartajn krespojn vi prenas kunmane, kaj prenas la manĝaĵon kaj manĝas ĝin. La submanĝaĵajn krespojn vi ankaŭ povas manĝi, kune aŭ poste. Oni normale ricevas diversajn manĝaĵojn sur la krespoj. Tio estas unikva manĝmaniero.</span></p> <br> <p face="arial" style="margin-bottom: 0in;"><br /><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Antaŭ kaj ankaŭ post ĉi tiu renkonto mi havis tre amuzajn kaj interesajn spertojn, kiuj montris al mi la veran utilecon de Esperanto. Mi renkontis Erinjon kaj Melissa-on antaŭ la restoracio, iom frue antaŭ la renkonttempo. Unu aĉulo venis al ni kaj ekparolis, petante por monoj. Li diris, ke li venis el Sierra Leon, kaj ke li bezonis iomete da mono. Ni parolis unu al la alia en Esperanto. Li staris kaj petis kelkaj fojoj, sed ni parolis en Esperanto. (Melissa, kiu ne parolas Esperanton, parolis en la hebrea lingvo). Post eble kvin minutoj, la aĉulo perdis intereson kaj forlasis.</span></p> <br><br /><p style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size:100%;">Post la vespermanĝo mi iris hejmen. Kiam mi estis kondukiĝanta, mi haltis je malgranda vendejo. Tio estas vendejo, kiun mi regule vizitas, kaj mi ĉiufoje parolas kun la enhavanto. La enhavanto estas duon-grekano kaj duon-kurdano. Ŝajnas ke li parolas multajn lingvojn. Mi parolis al li pri Esperanto iomete, kaj li ŝajnis havi grandan intereson pri ĝi. Li fakte petis min por informacio. Kelkaj tagoj poste, mi kopiis por li kelkan informacion. Li estis tre dankema por tio.</span></p> <br><br /><p style="margin-bottom: 0in; font-family: arial;"><span style="font-size:100%;">Mi surpriziĝis ke en Usono, unu persono ne nur ne mokis min por mia intereso en Esperanto, sed fakte petis min por pli da informacio! Tio estas surprizinda en Usono, kvankam mi ne konas la situacion en aliaj landoj. Eble mi havas la potencialon helpi disigi Esperanton!</span></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-9556134766165860152007-09-23T21:00:00.000-04:002007-12-30T04:38:48.691-05:00En la Piedspuroj de Zamenhof: Esperanto-Marŝado<div style="TEXT-ALIGN: center"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCjvIa3pRMa5QA0wfCwTzRO9ZW-OQqPtnjkm7UO44KxzvTRpmvPDcyGbKKdhrAVXevr_b1uCUoIrBjR0_V7bhXXZup-NIyclXyAq_v7xQUgI5OA8pgly0osLIeCTH7ys4hMNwi/s1600-h/insulo.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136877115407846946" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCjvIa3pRMa5QA0wfCwTzRO9ZW-OQqPtnjkm7UO44KxzvTRpmvPDcyGbKKdhrAVXevr_b1uCUoIrBjR0_V7bhXXZup-NIyclXyAq_v7xQUgI5OA8pgly0osLIeCTH7ys4hMNwi/s320/insulo.jpg" border="0" /></a><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:arial;font-size:78%;">Unu el multaj vidpunktoj en la Parko pri Grandaj Akvofaloj<br /><br /></span></span></div><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">La Esperanto-Societo de Vaŝintono plejparte faras tre simplajn renkontojn nuntempe. Unufoje ĉiumonate ni havas kafkuniĝon, kaj ni kelkfoje renkontas alilandajn gastojn por vesperajn aŭ semajnfinajn agadetojn.</span><br /></span><br><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Mi volis provi organizi</span><span style="font-size:100%;"> alian tajpon pri agado, iomete pli granda. Hodiaŭ</span><span style="font-size:100%;">ŭ</span><span style="font-size:100%;"> mi havis la</span><span style="font-size:100%;"> ŝancon. La vetero estis ankoraŭ tre bela kaj varma, sed laŭ mia opinio ne tro varma. Mi tre interesiĝas pri marŝadi (piedvagi), kaj mi volis fari tion kun nia Societo.</span></span></p> <br><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Great Falls Park (La Parko pri Grandaj Akvofaloj) ofertis al mi bonan ŝancon por tio. Ĉi tiu parko tre proksimas al la urbo kaj la plej proksimaj antaŭurboj de Vaŝintono. Ĝi estas facile trovebla, kaj la vetero bonegis.</span></p><br><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Ĉi tiu parko estas ne nur bela malstreĉejo, ĝi ankaŭ havas Esperanton-historion.</span></p> <br><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Je la jaro 1910 okazis en Vaŝintono, DK Universala Kongreso. L.L. Zamenhof ĉeestis en la kongreso. Oni scias bone, ke Zamenhof vizitis Great Falls Park-on dum tiu kongreso. Tial oni povus diri, ke ni pli aŭ iris en la piedspuroj de Zamenhof mem.</span></p> <br><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">La parko havas du flankojn. Ĝi troviĝas sur la frontiero de la Substatoj Marialando (Maryland) kaj Virginio (Virginia). La Potomac River (la Potomako-Rivero) fakte estas la frontiero inter ĉi tiuj substatoj, kaj la parko enhavas partojn de la natura lando sur kaj ĉirkaŭ la rivero tie. Tial estas unu parto de la parko en la Substato Marialando, kaj la alia en la Substato Virginio. Por viziti en unu fojo la parkon, oni devas elekti flankon (ili ne estas konektataj). Ni elektis la Marialando-flankon. Ni ankaŭ pensis ke ĉi tiu flanko estis probable la flanko, kiun Zamenhof vizitis. La fakto estas, ke ni ne certe scias, kaj ankaŭ ne </span><span style="font-size:100%;">gravas. </span><span style="font-size:100%;"><i>Se iu scias pli pri la detaloj ol mi, mi bonvenus respondon</i></span></span><span style="font-family:arial;font-size:100%;">, ĉar mi ne povis trovi informacion pri la vizito de Zamenhof rete.<br /></span></p><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKl40lXihO20AYKvNidPDHlHaVHMHslcT0Gek22tWA2XW-JuiebAm6abAtQo2L681hpSBKNBxX753PCF7n8a9ppFbpPSy-uQMrkAMOu2wlLLSUQSQ1UrroqFpuYg6muGy0L6UR/s1600-h/kanalo.jpg"><span style="font-family:arial;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136877235666931250" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKl40lXihO20AYKvNidPDHlHaVHMHslcT0Gek22tWA2XW-JuiebAm6abAtQo2L681hpSBKNBxX753PCF7n8a9ppFbpPSy-uQMrkAMOu2wlLLSUQSQ1UrroqFpuYg6muGy0L6UR/s320/kanalo.jpg" border="0" /></span></a></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Je la komenco estas domo kun la parkoficejo. Ĝi apudstaras la C & O (Chesapeake and Ohio) Kanalon. Oni uzis tiun kanalon por transporti aĵojn orienten kaj okcidenten. Ĉi tiu foton mi faris sur la kanalo. Vi tie vidos tre facilan apudkanalan padon. Vi povas marŝi sur ĉi tiu pado dum kelkaj centoj da kilometroj, sed ni estis sur ĝi dum nur kelkaj minutoj. De la farpunkto de ĉi tiu foto estas la rivero kaj akvofalo maldekstre kaj malantaŭe.</span></p> <br><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Ni iomete marŝadis sur la Billy Goat Trail (Virkapro-Spuraro). Tie ni vidis iom pli pri la parko, sed ni ne estis sur ĝi dum longe. La plej bela parto de la parko estas sur la rivero. Estas aparta spuraro, kiu uzas ponton por iri sur insulo en la mezo pri la rivero.<br /></span></p><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA4eJS7C0HC4OkjdqC6Ce6Pu7-nKelcKMA0CZsGika8haaq7S2sFostnwWScJQld2vtQLH5H4Vs4ppmQi8M-3FQIouwEtix4zRd8LRd8EWqH2fDmB9lBbMOXVEYew54enoVg2Q/s1600-h/mezo.jpg"><span style="font-family:arial;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136877471890132546" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhA4eJS7C0HC4OkjdqC6Ce6Pu7-nKelcKMA0CZsGika8haaq7S2sFostnwWScJQld2vtQLH5H4Vs4ppmQi8M-3FQIouwEtix4zRd8LRd8EWqH2fDmB9lBbMOXVEYew54enoVg2Q/s320/mezo.jpg" border="0" /></span></a></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Je la fino pri la spuraro, ni finfine vidis la akvofalojn, kaj tie mi ankaŭ faris ĉi tiun foton:</span></p><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig3Q_8FpK9zBLzBtmCmjaMwzrNqOe-9Khb4z7rZr7zXnKjoKOVZKAFMCIfU6g7n65ZqhxxR0LgqGIAs8lN0Ul9l48wC4G3-NZ0mjYpl2ZND2UAid3NGRdhlbKiLpizLcFd0m52/s1600-h/akvofalo.jpg"><span style="font-family:arial;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136876917839351314" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEig3Q_8FpK9zBLzBtmCmjaMwzrNqOe-9Khb4z7rZr7zXnKjoKOVZKAFMCIfU6g7n65ZqhxxR0LgqGIAs8lN0Ul9l48wC4G3-NZ0mjYpl2ZND2UAid3NGRdhlbKiLpizLcFd0m52/s320/akvofalo.jpg" border="0" /></span></a></p> <br><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in;font-family:arial;" ><span style="font-family:arial;">La lasta foto estas de ni apud la akvofala vidpunkto. De maldekstre: Jim Kingdon, Jim Ryan, mi, kaj Jed Meltzer:</span></p><span style="font-size:100%;"></span><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg43NVat9kzUUd0CQ7-zRsZH468BGrtcYHTv5kkGyHMmlylvbTnNXwsrzujCseMSynjJtz7A8YCIFntBopGoHcIqdo0UIo4eJ8qQNFwdNkIKuycLsVNAEQTa5YGxKCheYNOI78a/s1600-h/mastergroup2.jpg"><span style="font-family:arial;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5136877613624053330" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: pointer; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg43NVat9kzUUd0CQ7-zRsZH468BGrtcYHTv5kkGyHMmlylvbTnNXwsrzujCseMSynjJtz7A8YCIFntBopGoHcIqdo0UIo4eJ8qQNFwdNkIKuycLsVNAEQTa5YGxKCheYNOI78a/s200/mastergroup2.jpg" border="0" /></span></a></p><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in; FONT-FAMILY: arial"><span style="font-family:arial;">Mi opinias ke la marŝado estis tre bona sukceso. La vetero estis iomete varma, sed perfekta. La atmosfero estis bonega. Ni bezonis iom da tempo por akiri la parkon, sed ne gravis, ĉar ni ne hastis. Ni ne volis aŭ necesis hasti. Ni parolis kaj ŝercis multe, kaj parolis unu al la alia pri niaj aliaj Esperanto-agadoj. Evidente konis Jed kelkajn Esperantistojn, kiujn mi konis nur tra la reto. Dum nia marŝado ni renkontis kaj vidis multajn aliajn ulojn-ĉi tiu parko estas ja tre populara. Mi ne certis, sed mi pensis ke mi aŭdis unu grupon parolanta pri ni. Ili diris ion kiel “Kio estas tiu lingvo? Mi pensas ke ili estas el Latinameriko – ĝi sonas kiel la hispana!”. Ni ridetis kaj diris nenion al ili.</span></p><br><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in;font-family:arial;" ><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Postmarŝade mi konduiris Jim Kingdon al la metro (trejn) stacio, kaj Jim Ryan kaj Jed kaj mi iris al koreia kafejo kaj trinkis malvarman “bobelon-teon”. Tio estas azia somera trinkaĵo – teo (multajn tajpojn da teoj oni povas elekti) kun glacio kaj tapioko. Mi refreŝiĝis. Ni parolis pri eblaj venontaj agadoj pri nia Esperanto-Societo.</span></p> <br><br /><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in;font-family:arial;" ><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Mi pensas ke la tago estis bona sukceso. Marŝado kun perfekta vetero kaj Esperanto-historia kunteksto. Mi esperas organizi aliajn marŝadojn en la venontaj monatoj!</span></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in; FONT-FAMILY: arial"><span style="font-family:arial;font-size:100%;">Daĉjo</span></p><p style="MARGIN-BOTTOM: 0in"><br /></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-62220776932393889682007-09-01T21:00:00.000-04:002007-12-30T04:10:59.176-05:00Eksterlandaj Geesperantistoj, Kiujn Mi Renkontis Ĉi-Jare<div align="center"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkEtYtgNJ2a3ey2qXKZACnniaYtbwgAksd2YBQpvqPg9_HjmrRur7xlowKG4BHJMBHJrd2WGlThWRt2tCl3xq1Mq7V7kVgMbnQ8OChlhVuI601zsLR7eX_NinM0e3CELhbTFgJ/s1600-h/esperanto1.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5133912462692175346" style="margin: 0px auto 10px; display: block; cursor: pointer; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgkEtYtgNJ2a3ey2qXKZACnniaYtbwgAksd2YBQpvqPg9_HjmrRur7xlowKG4BHJMBHJrd2WGlThWRt2tCl3xq1Mq7V7kVgMbnQ8OChlhVuI601zsLR7eX_NinM0e3CELhbTFgJ/s200/esperanto1.jpg" border="0" /></a> <span style="font-size:100%;"><span style="font-size:78%;">Niaj renkontoj kun eksterlandaj Esperantistoj estas tre malgrandaj sed bonaj.</span> </span><span style="font-size:100%;"><p style="margin-bottom: 0in;" align="left"><br /></p></span><div style="text-align: left;"><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Mi lastafoje skribis, ke mi volis skribadi pri miaj novaj spertoj kun Esperanto. Ĝis preskaŭ unu jaro antaŭe, miaj spertoj kun Esperanto entute estis tre limitaj. Lasta decembro rekomencis regulaj renkontoj de la Esperanto Societo de Vaŝintono. Ekde tiam mi havis kelkajn oportunojn renkonti samideanojn de aliaj landoj.</span></div><div style="text-align: left;"><br /></div><p style="margin-bottom: 0in;" align="left"><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Kiel grupo, la Societo organizis neformalajn, mallongtempajn renkontojn kun samideanoj, kiuj jam estis en nia regiono, precipe por aliaj kialoj. </span></p><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-family:arial;"></span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;" align="left"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">En Februaro, mi havis la ŝancon renkontiĝi kun Esperantisto el Irano </span>kies nomo estas <span style="font-size:100%;">Ĝila</span><span style="font-size:100%;">. Kvar da ni renkontiĝis kun ŝi en kafejo en Springfield, Virginio por paroli dum unu tre malvarma vintra vespero. Tiu renkonto montris al mi la veran naturon de Esperanto-renkontoj. Ni estis tre malgranda grupo, sed ni venis el malproksimaj partoj de la regiono por renkonti kun ŝi. Mi vojaĝis du horoj per lokala trajno, kaj unu alia samideano kondukis du horojn de la regiono de Richmond, la ĉefurbo de la subŝtato Virginio. </span><span style="font-size:100%;">Ĝ</span><span style="font-size:100%;">ila ĝojis ke samideanoj venis el tiom malproksime por paroli.</span></span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-family:arial;"></span></p><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;" align="left"><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Ni parolis pri Esperanto kaj ĝia uzado en niaj respektivaj landoj. Mi rimarkis, ke la situacio de Esperanto en multaj tiom malsimilas, kiel la landoj mem. Mi kunmalfacileco povas tute klarigi ĉi tion, sed nia diskuto tre malsimilis kun tiuj, kiuj mi antaŭe havis kun aliaj Irananoj en la angla. Ŝiaj perspektivoj pri tutaj aferoj, kaj ankaŭ pri Esperanto, estis interesegaj por mi. Ĉi tiu estis tre bona sperto.</span></p><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-family:arial;"></span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;" align="left"><span style="font-size:100%;"><span style="font-family:arial;">En Junio mi renkontis kun </span><a href="http://eo.wikipedia.org/wiki/Pavel_Polnick%C3%83%C2%BD"><span style="font-family:arial;">Pavel Polnicky</span></a><span style="font-family:arial;"> kaj lia edzino, el Ĉeĥio. Sinjoro Polnicky estas bonkonata Ĉeĥa Esperantisto. Vi povas legi pri liaj agadoj ĉi tie. Ili nin renkontis dum nia regula kafkuniĝo sur Kapitolo-Monto en Vaŝintono. De tie ni kune piediris tra parto de la urbo. Ni iris al galerio kaj promenadis tra la centro de Vaŝintono.</span></span></p><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-family:arial;"></span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;" align="left"><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >En tiu renkonto mi rimarkis kelkajn aĵojn pri la gesinjoroj Polnicky kaj niaj lokalaj samideanoj. Mi klare rimarkis ke la plejmulto da Esperantistoj estas similaj al mi – ili lernas fremdajn lingvojn, kaj emas vojaĝi (vidu mian unuan blogaĵon en Esperanto). Sinjoro Polnicky estis jam lerninta la anglan (kaj povis legi ĝin sur kelkaj afiŝoj kaj skribaĵoj), malgraŭ li ne parolis ĝin, minimume al ni. Li ankaŭ nature lernis la rusan. Sinjorino Polnicky ne parolis Esperanton, sed ŝi parolis iom da angla, kaj parolis tre bone la germanan. Pro tio, Jim Ryan kaj mi povis paroli kun ŝi en la germana. Unu Usonano, lokala samideano, estis jam lerninta iomete pri la ĉeĥa lingvo en la universitato, kaj parolis ĝin iomete kun la gesinjoroj Polnicky. Mi tiam rimarkis, ke Esperantistoj estas precipe lingvouloj. Tiu renkonto estis iomete babilturma afero, sed ni lernis interparoli, kaj ĝi funkciis tre bone. Ĉiu Esperantisto en la grupo parolis ne nur Esperanto, sed ankaŭ lian aŭ ŝian denaskan lingvon, kaj minimume unu aŭ du pli da lingvoj. Mi ĝojis esti en tiu tajpo da grupo. Tio memorigis min pri mia tempo en Germanio, kie multlingveco ankaŭ estas trepli ofta afero ol en Usono.</span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-family:arial;"></span></p><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;" align="left"><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Mi ankaŭ tiam rimarkis ke malgraŭ kelkaj uloj estis jam lerninta la anglan, ili ne ĉiuj povas paroli ĝin flue aŭ kun facileco. Estas multaj da uloj, por kiuj Esperanto estas pli bona elekto. Esperanto estas ja trepli facila fremdlingvo ol la germana, aŭ speciale la irana aŭ la ĉeĥa, malgraŭ kelkaj Esperantistoj estas la tajpoj de uloj, kiuj lernus tiujn lingvojn. Eĉ se multaj Esperantistoj scipovas aliajn lingvojn, ili plejparte volas uzi Esperanton. Esperanto nin unuigas, kaj kelkfoje ebligas alimaniere neeblan komunikadon.</span></p><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-family:arial;"></span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;" align="left"><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >En Aŭgusto, mi partoprenis en renkonto kun Bill Chapman, samideano de Kimrio en Britio. Li estis en nia regiono kun lia kimra kantogrupo, ĉar ili faris koncertojn ĉi tie. Malgraŭ li nature ankaŭ parolas la anglan, ni parolis kun li tute en Esperanto. Ni vespermanĝis kune en Etiopa restoracio. Tio estis nova sperto por li. Ni parolis pri multaj aferoj, precipe pri la situacio pri la kimra lingvo en Kimrio, ktp. Mi rerimarkis ke multaj Esperantistoj havas similajn interesojn kiel mi. Esperanto estas ne nur lingvo, sed ankaŭ ilo por renkonti ulojn kun similaj interesoj, precipe kiuj parolas pli ol unu lingvo kaj vojaĝas.</span></p><br /><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-family:arial;"></span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;" align="left"><span style=";font-family:arial;font-size:100%;" >Esperanto estas ne nur lingvo, sed ankaŭ socialilo. Esperanto mem estas interesa punkto pri diskuto kaj interŝanĝo de ideoj. Mi jam partoprenis en kelkaj programoj pri internacia gastado, vojaĝo, kaj laboro. Mi estis gasto en Germanio, kie mi parolis nur la germanan. Mi ankaŭ gastigis kelkajn germananojn en mia domo, kiuj parolis nur la germanan, ne la anglan (ankaŭ kelkajn, kiuj volis nur paroli la anglan). Mi ankaŭ gastigis japananon, kiu nebone parolis la anglan (kiam mi ankoraŭ ne scipovis la japanan). Pli malfrue, mi loĝis en Germanio (dum unu jaro) kaj en Japanio (dum tri jaroj), kaj mi parolas nun ambaŭ lingvojn. Pro tio mi opinias, ke Esperanto-renkontoj havas meman karakteron. Ili ne pli bonas aŭ malpli bonas ol ne-Esperanto renkontoj. Ili estas aliaj eblecoj, tutsimple. Kaj iliaj partoprenantoj similas al mi kaj faras similajn aferojn ke mi. Esperanto ne antataŭigas aliajn internaciajn agadojn. Ĝi aldonas al ili.</span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;"><span style="font-family:arial;"></span></p><p style="margin-bottom: 0in;font-family:arial;" align="left"><span style="font-family:arial;"><span style="font-size:100%;">Dum la unuaj du jaroj post mia Esperantiĝo, mi havis nur limitajn ŝancojn uzi Esperanton. Sed en la lasta jaro, mi ekrimarkis la eblecojn de la internacia lingvo.</span><br /></span></p></div>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-86054580050508650182007-06-20T15:12:00.000-04:002007-06-27T17:06:55.514-04:00Nova libertempo, novaj spertoj<div align="center"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjolO1x3mgYe1THvfS-cStUvHDwbFr1RuEwJVm4hvQ4Ed0YcMwmetEtuU0aFxY_xF_-SKopo1j14LyfheQpAyn3YYRHEHiIwoxwH-ijmxLnSjcAcQsFm-ZbsCw9V3nDE8zljSXj/s1600-h/koncerto.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5073774274507583810" style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjolO1x3mgYe1THvfS-cStUvHDwbFr1RuEwJVm4hvQ4Ed0YcMwmetEtuU0aFxY_xF_-SKopo1j14LyfheQpAyn3YYRHEHiIwoxwH-ijmxLnSjcAcQsFm-ZbsCw9V3nDE8zljSXj/s400/koncerto.jpg" border="0" /></a> <span style="font-size:78%;">S*e**a**l*-koncerto en Junio 2007</span></div><br /><div align="left"><span style="font-family:arial;">Nun estas Junio, kaj relative malfrue venis la varma vetero. Kiam mi loĝis en Japanio, mi aŭdis ke la japananoj kredas, ke printempo estas la tempo de novaj komencoj, de renoviĝeco. Mi kredas kaj tio kelkfoje pravas. Mi finfine havas daŭran, stabilan laboron. Mi laboras preskaŭ ĉiam dum la samaj tagoj kaj tempoj (dumlonge mi ne havis tiun eblecon). Mi eĉ ricevas pagitan feriotempon. Pro tio mi nun havas tempon por nelaboraj agadoj. Mi ĵus rekomencis fari tiajn agadojn.<br /><br />Ekde kelkaj jaroj mi ne vidis koncertojn. Mi havis bonan ŝancon en la pasinteco. Mi vidis koncertojn de Yes, Pink Floyd, The Rolling Stones, Rush, The Moody Blues, King Crimson, The Scorpions, Foreigner, kaj Journey. La malsuba foto estas de mia lasta koncerto kelkaj semajnoj antaŭe. Mi tiam vidis S*e**a*l**-on. La koncerto estis tre bona, kaj mi havis finfine la tempon, la monon por ĝojiĝi tie! Mi estis en la dekunua vico. En Aŭgusto mi vidos The Police. Ĉi tiu grupo ne koncertiĝis ekde pli ol dudek jaroj antaŭe. La koncerto de S*e**a*l memorigis min pri la kialoj, ke mi ŝatas koncertojn. La bonega kvalito de la muziko, la energio de la spektantoj kaj la muzikistoj, ktp. Mi jam forgesis tiujn sentojn, kaj havis en tiu ĉi koncerto la ŝancon resperti ilin.<br /><br />Mi komencis reiri al konataj lokoj kaj trovi novajn lokojn por piedvojaĝi. Mi esperas, ke vi, miaj legantoj, ŝatas la fotojn! Mi ĉimomente malofte piedvojaĝas, kaj ĉiam tutsole. Eble, mi ankaŭ povos piedvojaĝi kun aliaj Esperantistoj. Mi vidos! </span><br /><span style="font-family:arial;"></span></div><div align="left"><span style="font-family:arial;">Ĝis nun mi ricevis preskaŭ kvar semajnojn da feriotempo. Tio estas pli ol mi havis en mia tuta vivo. En oktobro mi volas vojaĝi internacie (mi ne faris tion dum la lastaj tri jaroj). Tio estas alia ŝanco por nova sperto. Mi volas vojaĝi al Armenio. En Usono, Armenio estas relative nekonata lando. La armena lingvo ankaŭ estas prekaŭ nekonata ekster Armenaj imigrantoj al Usono. Pro tio mi aĉetis kompaktdiskokurson pri la armena lingvo. Mi ĝin trovas stranga, sed ankaŭ interesega! Ĵus hodiaŭ mi finis la duonon de la kurso. La kurso estas farita de Pimsleur, kaj mi tre ŝatas ĝian lernometodon. Oni aŭdas kaj parolas, kaj lernas sammaniere kiel infano. Mi vere lernas ion, pri kio mi neniam sciis. La armena lingvo estas la sola ankoraŭvivanta anatolia lingvo (konektita kun la frigia, urartia, lidia, ktp), unu subfamilio de la inda-eŭropa familio. Ĝi ne proksimas al aliaj lingvoj, eĉ aliaj inda-eŭropaj lingvoj kiel la angla, la rusa, la franca, ktp. La vortoj estas fremdaj, sed kun la Pimsleur-metodo, mi tre amuzas en mia lernado.<br /><br />Mi ne nur trovis novan lingvon, sed ankaŭ novan lernmetodon. Ĉar mi laboras en publika biblioteko, mi nun scias pri aliaj metodoj pri lerni fremdan lingvon. Antaŭe mi lernis tradiciamaniere, en lernejo aŭ kun libroj. Multajn Pimsleur-kursojn havas la publikaj bibliotekoj ĉi tie, kaj mi planas uzi ilin. La publikaj bibiotekoj ĉi tie ankaŭ havas Rosetta Stone-on. Tiuj softvaroj estas tre multekostaj, sed en la bibliotekoj ĉi tie, oni povas uzi ilin senpage. Ĉu tio estas kredebla? De la biblioteko mi povas uzi Rosetta Stone-on kaj Pimsleur-on por relerni la rusan. Mi lernis la rusan en la universitato dekkvin jaroj antaŭe, kaj faris bone, sed mi forgesis multon. Mi povas relerni ĝin senpage, kun bonaj, modernaj materialoj. Mi volas relerni la rusan ĉar en Armenio oni ankaŭ multe parolas la rusan. Malgraŭ mi ankaŭ lernas la armenan, la rusa estas iom pli simpla afero, ĉar mi jam iomete lernis ĝin, kaj mi povas legi ĝian alfabeton. Eble en mia vojaĝo mi ankaŭ povos uzi Esperanton. Kiu scias?<br /><br />Kun tiaj novaj komencoj kaj agadoj, mi rimarkis ke oni rajtas forĵeti antikvajn metodojn, kaj ankaŭ malbonajn, nekompetentajn instruistaĉojn. Pli ol ses monatoj antaŭe, mi provis rekomenci lerni la hispanan en la universitato, kaj mi havis la plej malbonan instruistaĉon, kiu ekzistas. Liaj metodoj estas malmodernaj. La plejmulto da tempo li koleriĝis kun ni, kaj parolis nur pri liaj klasejo-reguloj. Mi havas pli da povo elekti ol mi pensis. Mi havas la tempon, la povon, kaj elekton lerni tion, kion mi volas lerni. Kaj mi povas fari ĝin senpage (aŭ malmultekoste), kaj senŝtrese. Mi deziras ke mi sciis pri tiuj lingvolernoeblecoj tiam, kiam mi eklernis la japanan lingvon. Mi iris kaj eĉ vivis kaj laboris al Japanio, sed mi ne havis bonajn eblaĝojn lerni tiun lingvon. Do, mi nur eklernis la japanan tie, en Japanio. Mi havis malbonajn materialojn kaj metodojn, kaj mi pensis ke ĝi estis nefarebla. Ho, nun mi scias pli bone, kaj ne refaros la saman eraron.</span></div>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-40748424936203793692007-06-07T17:12:00.000-04:002007-12-30T04:14:12.589-05:00Ĉu mi kabeis?<div align="left"><a href="http://daviddougherty.net/Zamenhof.gif"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left; width: 200px;" alt="" src="http://daviddougherty.net/Zamenhof.gif" border="0" /></a> <span style="font-family:arial;">Tio estas tre bona demando. Mi preskaŭ kabeis, kaj mi havis kelkajn kialojn, fakte. La unua estas ke mi ne havis tempon por Esperanto. En Aŭgusto lastsomere, mi promoviĝis en mia laboro (mi laboras en publika biblioteko). Mi promoviĝis de nedaŭra laboro al daŭra laboro, sed la nova laboro estis sole partatempa laboro. Tial mi devis labori pli ol normale. Mi laboris en aliaj partoj de mia bibliotekoagentaro. Entute, mi havis nur unu liberan tagon (dimanĉon) en du semajnoj. Mi tre ofte laciĝis.<br /></span></div><div align="left"></div><div align="left"></div><div align="left"></div><div align="left"></div><div align="left"></div><div align="left"><br /><span style="font-family:arial;">Sed mi ankaŭ havis aliajn kialojn. Ĝis lasta Decembro, mi havis nur malmultajn spertojn kun Esperanto-parolado. Ili estis plejparte bonaj, sed Esperanto tiam ne estis organizita, regula afero en mia regiono. Mi povis nur rete babili. Mi ne vidis Esperanton kiel vivanta lingvo, kiun mi povus vere paroli.<br /><br />Mi eĉ havis kelkajn malbonajn spertojn kun Esperantistoj. Tio meme ne estas grava - mi scipovas ses lingvojn, kaj mi renkontis kaj parolis kun malbonuloj en ĉiuj da ili (si mi ne volas renkonti malbounulojn, mi supozas ke mi forgesu tutajn lingvojn, ankaŭ mian denaskan, la anglan!). Sed la problemo estis ke mi preskaŭ neniun renkontis tra Esperanto, kaj mi havis iomete pli da malbonaj spertoj ol mi ekspektis. Miaj ekspektaĝoj ne iĝis plenumitaj, tutsimple.<br /><br />En Decembro 2006 mortis Ĝangalo, kun ĝia Babilejo, kaj kun tio mia ebleco babili rete en Esperanto.<br /><br />Kial mi ne kabeis? Samtempe (en Decembro 2006) renaskiĝis la Vaŝintono Esperanto Societo. En Decembro ili rekomencis renkonti regule (aŭ minimume duonregule) en kafejo en Vaŝintono. Ni eĉ havis Zamenhofbankedon en Marto (iom malfrue, sed tio ne tro gravas). En la kafkuniĝoj mi renkontis diversajn Esperantistojn, kiuj havas same diversajn interesojn. La grupo estas ĉiam malgranda, sed la konversacioj estas interesaj. Ĉi tiu grupo estas preskaŭ ekzakte kiel mi unue ekspektis por Esperanto-grupo. Tio inkludas: interesoj pri aliaj lingvoj kaj landoj – vidu mian unuan blogaĝon kun la listo de miaj ekspektaĝoj pri Esperanto. Kaj mi bezonis du jarojn por ekrenkonti ĉi tiun grupon. Mi ankaŭ trovis aliajn retejojn por babili en Esperanto. Kiam unu babilejo aŭ forumo mortas, ekvivas alia – vidu la ĝisdata listo maldekstre.<br /><br />Mi ankaŭ devas danki Jim Lieberman kaj Jim Kingdon, kiuj enkondukis min al Esperantujo kun miaj unuaj Esperanto-konversacioj. Ankaŭ Jim Ryan kaj “la grupo” por la kafkuniĝoj kaj aliaj agadoj de la Vaŝintono Esperanto Societo. Mi esperas renkonti kun la grupo kaj eble kombini Esperanton kun miaj aliaj interesoj.<br /><br />Mi ankaŭ lastsomere renkontis kun Sergio Docal kaj lia edzino Elena, kaj volas danki ilin. Ili loĝas en Vaŝintono, DK, kaj edziĝis tra Esperanto. Sergio naskiĝis en Kubo, kaj loĝas en Usono jam de longe. Elena estas el Rumanio. Li parolas la anglan, la hispanan, kaj Esperanton. Ŝi parolas la rumanan kaj Esperanton. Ili konektiĝis pro la internacia lingvo, kaj uzas ĝin ĉiutage. Sen Esperanto ili ne povus komunikiĝi. Ĝi estis bona sperto renkonti kun ili, ĉar mi havis la eblecon ne nur aŭdi tre fluan Esperanton, sed ankaŭ sperti Esperanton kiel vivanta, utila lingvo. Por mi Esperanto estas interesa lingva hobio. Por kelkaj uloj ĝi estas bona idealo. Por ĉi tiuj geedzoj ĝi estas bezono!<br /><br />En miaj venontaj blogaĝoj mi skribos pri miaj lastatempaj spertoj kun Esperanto (ekde Marto 2007) kun la Vaŝintono Esperanto Societo. Mi ankaŭ skribos pri aliaj agadoj, kiujn mi faris kun mia novtrovita liberan tempon.<br /><br />Sincere via,</span><br /><br /><span style="font-family:arial;"><br />Daĉjo</span><br /><br /></div>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1154667055506437682006-08-06T00:25:00.000-04:002006-08-15T23:22:33.070-04:00Lingva Politiko - "Ni Konservu Nian Lingvon"<span style="font-family:arial;">Lingvopolitiko ŝajnas esti speciale forta en Eŭropo, kaj tia temo interesas min jam delonge. mi trovis tri artiklojn pri tia temo en la Esperanto-Blogejo lastatempe. En tiuj paĝoj, vi povas legi pri la situacioj de la latina, la irlanda, kaj de la basgermana en iliaj regionoj. Mi mem havis spertojn kun tutaj da ĉi tiuj lingvoj, kaj volas komenti pri iliaj situacioj. </span><br /><br /><a href="http://gxangalo.com/modules/news/article.php?storyid=2614"><span style="font-family:arial;">http://gxangalo.com/modules/news/article.php?storyid=2614</span></a><span style="font-family:arial;"> . La situacio kun la latina estas la plej stranga, mi pensas. Ekster la Vatikano, oni ne plu uzas ĝin. Oni legas ĝin (plejparte katolikaj dokumentoj kaj malnova historio), sed oni ne plu parolas ĝin multe. Mi dumnelonge lernis la latinan. Ĝi estas tre interesa, sed ankaŭ tre malfacila. Se mi bone komprenis la artiklon, oni diris ke la latina estas tre "eŭropa" kaj fonto pri eŭropa kulturo, ktp. La </span><a href="http://gxangalo.com/modules/news/article.php?storyid=2614"><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left; width: 132px; height: 149px;" alt="" src="http://daviddougherty.net/latin.jpg" border="0" height="219" /></span></a><span style="font-family:arial;">plej stranga aĵo estas ke la finlandanoj estas tiuj, kiuj volas revigliĝi ĝin, kaj havas radioprogramojn en la latina, ktp. Mia opinio estas ke la roma kulturo ne plu vivas, ni anstataŭ havas la hispanan, rumanan, italan, kaj ke en ĉi tiuj formoj vivas la latina. La latina ankaŭ estas tro malfacila lerni por multaj uloj. La alia problemo estas ke la latina (kaj ankaŭ la malnovgreka) estas neprecizaj. La signifoj de kelkaj vortoj kaj frazoj estas neklaraj, aŭ ili havas multajn signifojn. Ĝi estas tre bona lingvo por historio kaj esplorado, kaj ankaŭ por plifacile lerni la modernajn delatinajn lingvojn (la hispana, ktp.), sed ĝi estas ne tre bono por ĉiutaga uzo.</span><br /><br /><a href="http://gxangalo.com/modules/news/article.php?storyid=2615"><span style="font-family:arial;">http://gxangalo.com/modules/news/article.php?storyid=2615</span></a><span style="font-family:arial;"> . La situacio kun la irlanda lingvo estas iomete alia ol la latina. Kelkaj irlandanoj havas la irlandan kiel nasklingvo, sed la plejmulto da ili ankaŭ parolas la anglan. <a href="http://gxangalo.com/modules/news/article.php?storyid=2615"><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0px 0px 10px 10px; float: right; width: 125px; height: 106px;" alt="" src="http://daviddougherty.net/irish.jpg" border="0" /></span></a> La unua lingvo de Irlando estas efektive la angla, sed ĉi tiu artiklo parolas pri la uzo de la irlanda en la Euxropa Unio. Mi mem lernis iomete ĉi tiun lingvon. Ĝi estas interesa, sed oni parolis ĝin nur maloriente en Irlando. Miaj irlandanaj geamikoj povis legi ĝin, sed ne volis paroli ĝin. Mi pensas ke ili ne komprenis mian intereson pri ĝi.</span><br /><br /><a href="http://www.liberafolio.org/2006/lingvoprotekto/"></a><a href="http://www.liberafolio.org/2006/lingvoprotekto/"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left; width: 107px; height: 95px;" alt="" src="http://daviddougherty.net/image_mini.jpg" border="0" height="142" /></a><a href="http://www.liberafolio.org/2006/lingvoprotekto/"><span style="font-family:arial;">http://www.liberafolio.org/2006/lingvoprotekto/</span></a><span style="font-family:arial;"> . Ĉi tiu lasta artiklo skribis pri la situacio de la basgermana en Germanio. Ĝi iomete similas al la irlanda, sed ne tute. La basgermana (en Nordgermanio parolata), estas alia dialekto de la germana (altgermana estas la standarda dialekto, kiun oni lernas en la lernejo tie). Mi loĝis dum unu jaro en Bremen, kie oni plifrue parolis la basgermanan. Ĝi tre similas al la nederlanda, kaj ankaux iomete similas al la dana kaj la angla. Maljunuloj tie parolas ĝin, sed junuloj ne volas uzi ĝin, kvankam multaj da ili komprenas ĝin. Simile al Irlandio, la registaro provas promocii ĝin. Antaŭ la dua mondmilito, oni multe parolis ĝin. </span><br /><span style="font-family:arial;"></span><br /><span style="font-family:arial;">La irlanda kaj germana situacioj estas tiel malsama: en Irlandio, la angla administracio provis aktive detrui la irlandan lingvon. En germanio, la basgermana kulturo mem pli aŭ malpli mortis, sed ne pro persekutado. Mi havas germana parencaron, kaj multaj da ili (inklusive mia avo) parolis la basgermanan kaj ankaŭ la altgermanan.</span><br /><span style="font-family:arial;"><br />La artikoj skribas ja pri multaj aĵoj, pri kiuj mi ne havas tempon komenti. Sed mi havas (de miaj familiaj ligoj), fortajn opiniojn al la irlanda kaj basgermana lingvoj. Se tia lingvo estas nasklingvo pri vi, vi sentas tre bone tiam, kiam vi aŭdas ĝin. Ĝi havas kulturon, historion, kaj sentojn. Tiam, kiam oni volas konservi malnovan, malmultuzatan lingvon, oni ofte havas malraciajn kialojn. Tio estas en la koro, ne la kapo. En la Eŭropa Unio ekzistas multaj diversaj grupoj, kaj ĉi tiu penado estas simbola, kaj diras "Vi ankaŭ tre importas, kaj malsamas al aliaj grupoj" - estas demando de identeco. Mi opinias, ke la demando de la latina estas iomete stulta, sed la aliajn lingvojn en ĉi tiuj artiklojn mi mem jam aŭdis kaj iomete uzis.</span><p><span style="font-family:arial;"></span> </p><p><span style="font-family:arial;">La lasta demando estas tiaj lingvoj kaj Esperanto. Tiuj blogantoj kredas, ke Esperanto subtenas tiajn lingvojn. Kelkaj, ekz. </span><a href="http://www.christopherculver.com/en/writings/esperanto.php"><span style="font-family:arial;">Kriĉjo Kulvero</span></a><span style="font-family:arial;"> (eksesperantiso kaj ekde 2005 kabeisto) kredas ke Esperanto minacas tiajn lingvojn. Mi opinias ke la Esperanto movado estas tre demokrata, kaj ke Esperantistoj volas konservi tutajn lingvojn. Esperanto ankaŭ estas plibona tradukilo, ĉar la gramatiko estas tre fleksebla, kaj la tradukoj povas konservi la senton de la originala lingvo. La problemo estas ke Esperanto mem mortas. Ĝi ne mortas de registaraj reguloj, sed ĉar Esperantistoj mem ne promocias ĝin. Sed tio estas aparta blogaĵo!</span></p><p><span style="font-family:arial;"></span> </p><p><span style="font-family:arial;">Mi invitas vin komenti pri ĉi tiu blogaĵo kaj ankaŭ pri la artikloj en ĉi tiuj ligoj!</span></p><p><span style="font-family:arial;"></span> </p><p><span style="font-family:arial;">Dankon,</span></p><p> </p><p><span style="font-family:arial;">Daĉjo </span></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1153460062411842042006-07-17T09:00:00.000-04:002006-08-15T23:25:21.086-04:00Nargileo!<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/jose2.0.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/jose2.0.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-family:arial;">Mi ĵus (sabate) iris kun mia amiko José (Ĥosei) al araba kafejo.<br /><br />José (maldedkstre) estis amiko dum mia tempo en la universitato. Ĝis unu aŭ du monatoj antaŭe, mi lin ne vidis ekde 1998 aŭ 1999. Ĉisomere mi lin hazarde renkontis je mia laboro, kie li estis kliento (mi laboras en publikaj bibliotekoj).<br /><br />Sabate ni kune iris al la “Prince Café” (Princo-Kafejo), tre malluma loko en College Park, la urbo, kie ni ambaŭ studis en la universitato. Ni tie malstreĉis dum kelkaj horoj kaj fumis nargileon. Ĉu vi konas la nargileon?<br /></span><p><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; cursor: pointer; text-align: center;" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/hookah.jpg" border="0" />Ĝi estas araba akvopipo. De la fotoj vi povas vidi, kiel oni uzas ĝin. Vi povas elekti de multaj tajpoj da tabako, ekzemple pomo, vinbero, jasmeno, ktp. Ni elektis jasmenon. Ĝi tre bongustis. Du da amikoj de José ankaŭ venis, sed José kaj mi fumis la plejparton. José fumis trepli ol mi.<br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/friendshookah.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/friendshookah.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-family:arial;"> Mi normale ne fumas. Tiam, kiam mi fumas (du-aŭ trifoje en unu jaro), mi fumas sole nargileon aŭ kariofilocigaredojn. Mi malŝatas normalajn cigaredojn. Tiam, kiam oni uzas </span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/jose1.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/jose1.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-family:arial;">nargileon, oni uzas ĝin normale kun amikoj. Ĝi estas bona grupa afero. Kial José aspektas strange? Nargileo havas strangan efekton. </span></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><span style="font-family:arial;">Oni sentas tre bone. Ankaŭ la sono de la araba muziko kaj televido faras interesan, hipnotan atmosferon. Oni iĝas iomete dormvola. Sed estas ja bone, ke mi fumas nargileon ne ĉiutage!<br /><br />Daĉjo</span></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1153454682507434912006-07-07T22:50:00.000-04:002006-08-15T23:26:02.343-04:00Sendependeco-Tago en Rokvilo<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/fireworksheader.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/fireworksheader.jpg" alt="" border="0" /></a><div style="text-align: left;"><span style="font-family:arial;">La 4a de Julio e</span><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/group.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/group.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:arial;">stis ja la Sendependeco-Tago de Usono. Je tiu tago, en la jaro 1776, Thomas</span><span style="font-family:arial;"> Jefferson (Tomas </span><span style="font-family:arial;"> </span><span style="font-family:arial;">Ĝ</span><span style="font-family:arial;">eferson) kaj aliaj malka</span><span style="font-family:arial;">ŝ</span><span style="font-family:arial;">is la Deklaron Pri Sendependeco, kaj ank</span><span style="font-family:arial;">aŭ</span><span style="font-family:arial;"> ilia intencon forlasi Britujon kaj formi novan landon. </span><span style="font-family:arial;">Ĉ</span><span style="font-family:arial;">iujare sur </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">i tiu tago, </span><span style="font-family:arial;">oni vidas en Usono vespere multon da fajra</span>ĵ<span style="font-family:arial;">oj (piroteknika</span>ĵ<span style="font-family:arial;">oj). Presk</span><span style="font-family:arial;">aŭ</span><span style="font-family:arial;"> </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">iu Usona urbo, granda kaj malgranda, faras tion. Mi plejofte iras al Va</span><span style="font-family:arial;">ŝ</span><span style="font-family:arial;">ingtono, DK pri vidi la fajra</span>ĵ<span style="font-family:arial;">ojn, sed </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">ijare mi vidis ilin en Rokvilo, mia vera hejmurbo. Maldekstre vi povas vidi la grupon, kun kiu mi tien iris</span><span style="font-family:arial;">. Centre estas mia amiko José B</span><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/jazz.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/jazz.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:arial;">onangelino</span><span style="font-family:arial;"> (</span><span style="font-family:arial;">Ĥ</span><span style="font-family:arial;">osei Bonan</span><span style="font-family:arial;">ĝ</span><span style="font-family:arial;">elino, </span><span style="font-family:arial;">a</span><span style="font-family:arial;">ŭ</span><span style="font-family:arial;"> Bonan</span><span style="font-family:arial;">ĝ</span><span style="font-family:arial;">eleto, oni povas diri). Li havas </span><span style="font-family:arial;">la malhelan </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">emizon kaj miras al vi en tiu foto. </span><span style="font-family:arial;">Ĉ</span><span style="font-family:arial;">irk</span><span style="font-family:arial;">aŭ</span> <span style="font-family:arial;">li estas liaj geam</span><span style="font-family:arial;">ikoj kaj gekolegoj.</span> <span style="font-family:arial;">Ĉ</span><span style="font-family:arial;">i tiu festivalo estis je <a href="http://www.montgomerycollege.edu">Montgomery College</a>, kie mi plifrue estis lernanto. </span><span style="font-family:arial;">Ĝ</span><span style="font-family:arial;">i estas "dujara kolegio". Ant</span><span style="font-family:arial;">aŭ</span><span style="font-family:arial;"> la fajr</span><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/marching.2.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/marching.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:arial;">a</span>ĵ<span style="font-family:arial;">oj estis du koncertoj. Dekstre estas la komenco pri la</span> ĵ<span style="font-family:arial;">aza koncerto. Ni iomete miris kaj a</span><span style="font-family:arial;">ŭ</span><span style="font-family:arial;">skultis </span><span style="font-family:arial;">ĝ</span><span style="font-family:arial;">in (nur dum kelkaj minutoj). Post tio ni iris al la alia koncerto, </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">ar ni tie povis sidi kaj plibone vidi la fajra</span>ĵ<span style="font-family:arial;">ojn. Tie mi faris tiun grupofotografion, kaj ank</span><span style="font-family:arial;">a</span><span style="font-family:arial;">ŭ</span><span style="font-family:arial;"> </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">i tiun (nun maldekstre) foton pri la dua koncerto. </span><span style="font-family:arial;">Ĉ</span><span style="font-family:arial;">i tiu koncerto havis tradic</span><span style="font-family:arial;">ian patriotan</span><span style="font-family:arial;"> mar</span><span style="font-family:arial;">ŝ</span><span style="font-family:arial;">muzikon. Unu ekzemplo pri la kantoj, kiujn ili ludis estas "Yankee Doodle Dandee". </span><span style="font-family:arial;">Mi </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">iutage ne </span><span style="font-family:arial;">aŭ</span><span style="font-family:arial;">skultas tiun muzikon, sed estas bona sur tiu </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">i festotago, mi pensas. Jen sube fotoj pri la fajra</span>ĵ<span style="font-family:arial;">oj. Mi es</span><span style="font-family:arial;">peras ke vi </span><span style="font-family:arial;">ŝ</span><span style="font-family:arial;">atas la</span><span style="font-family:arial;"> fotojn. Tiu </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">i</span><span style="font-family:arial;"> bloga</span>ĵ<span style="font-family:arial;">o estas ja eksperimento, </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">ar mi uzis mian </span><span style="font-family:arial;"> ĉ</span><span style="font-family:arial;">elan telefonon pri fari la fotojn (mia mobiltelefon havas ja fotilon).<br /><br /></span><span style="font-family:arial;">Ĝ</span><span style="font-family:arial;">is venontfoje,</span><br /><span style="font-family:arial;"><br />Da</span><span style="font-family:arial;">ĉ</span><span style="font-family:arial;">jo<br /></span><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/fireworks2.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/fireworks2.jpg" alt="" border="0" /></a><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/fireworks5.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/fireworks5.jpg" alt="" border="0" /></a><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/fireworks6.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/fireworks6.jpg" alt="" border="0" /></a><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/fireworks4.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/fireworks4.jpg" alt="" border="0" /></a><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/fireworks3.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/fireworks3.jpg" alt="" border="0" /></a><a style="font-family: arial;" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/fireworks1.0.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/fireworks1.0.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><span style="font-family:arial;"><br /><br /></span><br /></div>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1151040212068954142006-06-23T00:29:00.000-04:002006-06-23T01:23:32.103-04:00Usonaj Futballudantoj Parolu Nur Angle, Evidente!<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/img449739904bfe6.jpg"><img style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/img449739904bfe6.jpg" border="0" /></a><br /><span style="font-family:arial;">Mi ĵus legis sur </span><a href="http://gxangalo.com"><span style="font-family:arial;">Ĝangalo</span></a><span style="font-family:arial;">, ke sur lundo ĉisemajne kelkaj usonaj futballudantoj (en la Mondpikalo) estis intervuitaj per la hispana lingvo. La gazetara proparolanto diris al ili, ke ili parolu nur la anglan en intervuoj. </span><a href="http://gxangalo.com/modules/news/article.php?storyid=2577"><span style="font-family:arial;">Legu plu ĉi tie</span></a><span style="font-family:arial;">.<br /><br />Mi opinias, ke imigrantlando devas toleri multajn lingvojn. La angla estas la plej grava lingvo en Usono, la lingvo ke kunigas nin. Sed mi opinias ke estas tre bona kaj admirebla, se oni ankaŭ povas uzi alian lingvon. Oni tion subtenu, speciale ĉar ni havas la reputacion esti kulturignorema popolo, kiu ne ŝatas lerni fremdlingvojn. La ideo ke la uzo de la angla sole estas "pli efeka" estas malbona preteksto. Oni akomodas tre bone la anglan tutmonde, speciale en internaciaj sportoj, kunvenoj, kaj aliaj agadoj.<br /><br />Vi demandu, pretekso por kio? La nuna debato pri imigracio al Usono intensigas timon pri la hispana lingvo, ĉar la plej granda grupo da kontraŭleĝaj imigrantoj venas el Latinameriko. Oni sentas ke la hispana lingvo minacas la anglan en Usono. Sed la ludantoj en ĉi tiu kazo volonte parolis hispane. La hispana ankaŭ estas tre importa lingvo tutmonde, speciale en la mondo de futbalo. Se la ludantoj jam parolas la anglan, oni ne zorgu ke ili ankaŭ elektas uzi la hispanan. Aŭ Esperanton. La angla estas la unua usona lingvo, sed ĝi ne devas esti la nura! Se hodiaŭ oni ne povas paroli la hispanan en tiu publika situacio, kion ni morgaŭ ne povos fari?<br /></span>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1151034954840818552006-06-22T23:22:00.000-04:002006-08-15T23:27:22.650-04:00Kie mi dumlonge estis?<span style="font-family:arial;">Mi pardonpetas, ke mi lastatempe nenion skribis al mia blogo. Dum la lastaj tri monatoj, mi devis multi labori, kaj mia patrino ankaŭ iĝis tre malsana. Ĉimomente, ŝi fartas tre bone kaj je la komenco de Majo rekomencis labori. Mi dankas al miaj geamikaj en Esperantujo por iliaj bondezirojn al mi kaj al mia patrino.<br /><br />Mi lastatempe ŝanĝis mian blogon, kaj mi esperas ke mi tiel plibonigis ĝin. Venontsemajne mi komentos pri miaj spertoj kun Esperanto, kaj ankaŭ pri aliaj temoj.<br /></span><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/cherry1.1.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0px 0px 10px 10px; float: right;" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/cherry1.1.jpg" border="0" /></span></a><br /><span style="font-family:arial;">En mia libertempo, mi ofte montris mian urbon kaj regionon al geamikoj el Ĉinujo. </span><span style="font-family:arial;">Jen k</span><span style="font-family:arial;">elkaj fotoj de mia vojaĝo al Vaŝingtono, DK kun June kaj Mary Ann por vidi la ĉerizoarbojn en Aprilo. Ĉi tiuj arboj estis donaco el Japanio ĉirkaŭ 80 jaroj antaŭe, kaj troviĝas en la Tidal Basin (Tajda Baseno) kaj antaŭ la Vaŝingtona Monumento. </span><span style="font-family:arial;">Jen miaj amikinoj June kaj Mary Ann (dekstre). Maldekstre, ni kune man</span><span style="font-family:arial;">ĝas</span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/picnic.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/picnic.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:arial;"> sub la arboj.<br /><br />Mi trovas </span><span style="font-family:arial;">ĝin iomete stranga, sed presk</span><span style="font-family:arial;">aŭ</span><span style="font-family:arial;"> </span><br /><span style="font-family:arial;">ĉiam mi iras al tiuj festivaloj kaj parkoj tutsole, a</span><span style="font-family:arial;">ŭ kun ne</span><span style="font-family:arial;">usonaj geamikoj. Miaj usonaj geamikoj </span><span style="font-family:arial;">plejparte ne interesi</span><span style="font-family:arial;">ĝas pri tiuj parkoj, sed nature miaj neusonaj geamikoj volas iri, kial ili tute ne konas ilin, kaj ilia tempo en mia regiono estas tre limigita. En la futuro, mi celas ja montri mian urbon al novuloj tra kaj kun Esperanto. </span><span style="font-family:arial;">Ĉi tiuj geamikoj ne parolas Esperanton.</span><span style="font-family:arial;"><br /><br /></span><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/mall.0.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/mall.0.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-family:arial;"><br /></span><br /><span style="font-family:arial;"><br /><br /><br /><br />Maldekstre estas la monumento kun la arboj.<br /><br /><br /><br /><br /></span><br /><br /><br /><p><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/tree.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="margin: 0px 0px 10px 10px; float: right;" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/tree.jpg" border="0" /></span></a></p><br /><span style="font-family:arial;"><br /><br /><br /></span><br /><span style="font-family:arial;">Jen </span><span style="font-family:arial;">ĉ</span><span style="font-family:arial;">erizoarbo pliapud al la Tajda Baseno.</span><br /><br /><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/hawksbill.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/hawksbill.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><br /><br /><br /><span style="font-family:arial;">Nun dekstre mi staras kun Mary Ann kaj Bradley (la edzo de June) sur la monto Hawksbill en Shenandoah Nacia Parko en la Substato Virginio.<br /><br /></span><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/deer.0.jpg"><img style="margin: 0pt 0pt 10px 10px; float: right; cursor: pointer;" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/deer.0.jpg" alt="" border="0" /></a><span style="font-family:arial;">Maldekstre estas kelkaj cervoj en Big Meadows, anka</span><span style="font-family:arial;">ŭ je Shenandoah. En mia regiono estas tro da cervoj, kaj ili ne timas pri homoj. Mi iris al 2 </span><span style="font-family:arial;">a</span><span style="font-family:arial;">ŭ 3 aliaj parkoj kun </span><span style="font-family:arial;"> ĉi tiuj geamikoj. Ili </span><span style="font-family:arial;"> anka</span><span style="font-family:arial;">ŭ kuiris </span><span style="font-family:arial;">ĉine por mi, kaj ni multe parolis pri niaj landoj kaj kulturoj.</span><br /><br /><span style="font-family:arial;">Tiajn montojn kaj parkojn kien ni kune iris vi povas jam vidi plu </span><a href="http://davidoesperanto.blogspot.com/2006/01/mia-hejmsubstato-marialando-usono-en.html"><span style="font-family:arial;">alie en ĉi tiu blogo</span></a><span style="font-family:arial;"> kaj en </span><a href="http://www.daviddougherty.net"><span style="font-family:arial;">mia retpaĝo</span></a><span style="font-family:arial;">. Mary Ann (Yaru Meng) faris la foton pri la cervoj, kaj June faris la alian kun Mary Ann, mi, kaj Bradley.<br /><br />Mi dankas vin pro via atento.<br /><br />Sincere via,<br /><br />Da</span><span style="font-family:arial;">ĉjo</span><br /><br /><p><span style="font-family:arial;"></span></p><br /><p align="center"></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1136435742748967842006-01-04T23:26:00.000-05:002006-08-15T23:28:41.166-04:00Feliĉan Kristnaskon kaj Bonan Novjaron!<a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/treefinal.1.jpg"><img style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/treefinal.1.jpg" border="0" /></a><br /><span style="font-family:arial;"></span><br /><span style="font-family:arial;">Mi esperas, ke vi havis Feliĉegan Kristnaskon, Ĥanukan, Kwanzan, ktp. Mi ankaŭ esperas, ke vi havos Bonan Novjaron, kaj ke viaj deziroj iĝos realaj!<br /><br />Mia Kristnasko kaj Novjaro estis silentaj, kaj tial, ankaŭ tre bonaj.<br /><br />Amikajn salutegojn de Rokvilo, Marialando, Usono, al Esperantujo!<br /><br />Sincere via,<br /><br />Dave (Daĉjo) </span>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1136355296820603272006-01-04T01:05:00.000-05:002006-06-23T00:12:24.170-04:00Mia Hejmsubstato, Marialando, "Usono en Miniaturo"<a href="http://pic.geocities.com/clipart/n/d/maryland.gif"><img style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 200px" alt="" src="http://pic.geocities.com/clipart/n/d/maryland.gif" border="0" /></a><br /><div align="left"><span style="font-family:arial;">Ĉi tie mi volas skribi iomete pri mia hejmsubstato, Marialando. Ĝi nomiĝas "Usono en Miniaturo", tial oni povas trovi ĉion ĉi tie. Ni havas maron oriente, grandurbojn centre, kaj montojn maloriente. Mi hodiaŭ skribas pri la nekonita Marialando.<br /><br />Vaŝingtono, DK estas ja planita urbo, kaj nur aĝas 205 jaroj. Marialando estas ja trepli malnova. Marialando estis fondita je la jaro 1634, kaj la nomo venas de Henrietta Maria (Mary), la tiama regina de Anglujo kaj edzino de la angla rego Karlo I (Charles I). Henrietta Maria estis la filino de la rego Henri IV de Francio. La ĉefurbo de Marialando estas Annapolis. Mia hejmurbo estas ja Rokvilo (Rockville), en la karto sube troviĝas inter Gaithersburg kaj Bethesda.</span></div><br /><br /><span style="font-family:arial;"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 320px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://www.enchantedlearning.com/usa/states/maryland/map.GIF" border="0" /><br />En la Substato Marialando, mi kun domaĝeco diras ke ni havis sklavojn. De la jaro 1861 ĝis la jaro 1865, multaj Sudsubstatoj volis iĝi nova lando, la Konfederataj Substatoj de Usono (Confederate States of America), kaj nia lando havis civilmiliton. Una importa kialo por la milito estis la demando de sklaveco. Marialando havis ja sklavojn, sed neniam estis en la Konfederacio. La duaj armioj multe konfliktis en Marialando, tial Marialando estis "frontiersubstato" en la milito.<br /><br /></span><p align="left"><span style="font-family:arial;"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/monacy2web.jpg" border="0" /><br />Mi faris ĉi tiun unuan foton en la Valeo de Monokacio (Monocacy Valley), apud la urbo Frederiko (Frederick, vidu la karton). Ĝi estis konfliktpunkto je la Civilmilito. La armio de la Konfederacio hostigis la urbon de Frederick de ĉi tie. 5aj bankoj devis pagi moneon al la armio, kiel la sudarmio ne brulis la tutan urbon.<br /><br /><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/320/middletown6web.jpg" border="0" /><br />Jen Middletown (Centrourbo), grondita je la jaro 1767. Centrourbo Dum la civilmilito, multaj vunditaj soldatoj loĝis postkonflikte ĉi tie. Nun estas normala, trankvila Usona urbeto. Centrourbo troviĝas sur la karto inter Frederick kaj Hagerstown.<br /><br /><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/middletown5web.jpg" border="0" /> Jen antikvaj domoj je Middletown.<br /><br /><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/middletown2web.jpg" border="0" /> La lando ĉirkaŭ Middletown.<br /><br />De ĉi tia lasta foto oni ekvidas la naturon Centrourboĉirkaŭe. Mi kun plezuro konduiras tie. En tia regiono oni ankaŭ povas piedvojaĝi. De ĉi tia foto, ni iros al una da miaj favoritaj piedvojaĝlokoj.<br /><br /></span></p><p><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/appalachian3web.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/appalachian3web.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-family:arial;"><br /><br />Jen la Appalachian Trail (la Apalejĉia Piedvojaĝruto), maldekstre. Ĝi iras de la Substato Maine (Mejno) norde ĝis la Substato Georgia (Ĝorĝio) sude, pli ol 3000 kilometroj. Ĉi tiu ruto parte troviĝas en Marialando, proksime al Middletown.<br /><br /></span></p><p><br /><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/monument1web.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/200/monument1web.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-family:arial;">Treproksime al la Apalejĉia Piedvojaĝruto, sur South Mountain (Sudmonto) troviĝas la unua vera monumento (dekstre) al Ĝorĝ Vaŝingtono (konstruita je la 4a de julio 1827). Voluntantoj konstruis ĝin je la 4a de julio por celebri nian tiaman Tagon de Sendependeco. La monumento en la urbo Vaŝingtono, DK estis pli malfrue konstruita. </span></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><span style="font-family:arial;">Ferme jen fotoj (sube), kiujn mi faris de la monumento, kiuj estas de la valeo sube. Dum la civilmilito, ĉi tiu monumento estis signalturmo por la norda armejo. Nune ĉi tiu loko estas bona por fini nian piedvojaĝon!</span></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/view2web.3.jpg"><span style="font-family:arial;"></span></a></p><p><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/view2web.4.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/320/view2web.0.jpg" border="0" /></span></a><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/view4web.1.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/320/view4web.jpg" border="0" /></span></a><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/view4web.0.jpg"></a></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1135239506392940012005-12-22T01:29:00.000-05:002006-06-23T00:15:39.890-04:00Introdukto al Vaŝingtono, DK, Usono<span style="font-family:arial;">Mi jam komencis ĉi tiun retblogon en Majo 2005. Mi pardonpetas, ke mi ĝis nune atendis plilabori ĝin. Mi lastatempe estis tre okupita. Mi ankaŭ devis lerni skribi plibone Esperante. Mi povis fari kelkajn fotojn ĉifoje, kaj nune mi montras ilin al vi. Tial mi loĝas proksime al Vaŝingtono, DK, mi volas facile inviti gesamideanojn ekkoni mian regionon rete. Mi faris ĉi tiajn fotojn en la lastaj duaj monatoj...<br /><br /><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/washington3a.2.jpg" border="0" /> </span><p><span style="font-family:arial;">Jen mia naskurbo, Vaŝingtono, DK (Washington, DC), Usono. Mi ĉu vere loĝas en Rokvilo, Marialando (Rockville, Maryland), sed Rokvilo estas nure antaŭurbo de Vaŝingtono. Ĉi tie estas la horizonto de Vaŝingtono, kaj dekstre la granda monumento al Prezidanto Ĝorĝ Vaŝingtono (George Washington), nia unua prezidanto. La urbo estis konstruita ĉirkaŭ la jaro 1800 (ĝi estas ja planita urbo). Oni ofte diras ke la urbo Vaŝingtono similas al Parizo (la franca ĉefurbo), tial franca arkitekto planis Vaŝingtonon. </span></p><p><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/postoffice1.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/320/postoffice1.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-family:arial;"><br />Jen (maldekstre) Federacia Triangulo (Federal Triangle). Ĉi tie estas multaj oficejoj de la federacia (nacia) Usona registaro. Ĉi tiu konstruaĵe troviĝas la IRS aŭ Internal Revenue Service (Impostministrejo), la Poŝtministrejo, kaj la AID aŭ Agency for International Development (Agentejo pri Internacia Disvolveco). Ĉi tiu konstruaĵo tute apudas al la Malnova Poŝtoficejo (vidu sube).<br /><br />Tial ĉi tiu loka tre importas, ni havas ĉi tie subvojan stacion, sed ĝi ne estas la vera urbcentro.</span></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><a href="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/1600/postoffice2.jpg"><span style="font-family:arial;"><img style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/postoffice2.jpg" border="0" /></span></a></p><p><span style="font-family:arial;"></span></p><p><span style="font-family:arial;">Ni nune estas en la Malnova Poŝtoficejo (dekstre). Ĝi estis konstruita pli ol 100 jaroj antaŭe, kaj estis la tiama centra poŝtoficejo de Vaŝingtono, DK. Pli malfrue ĝi estis neuzita kaj malzorgita. Oni volis detrui ĝin, sed oni ĝin laste savis kaj rekonstruis. Nune ĝi estas muzeo, kaj en la konstruaĵo sube estas restoracioj kun diversaj nutraĵoj de multaj nacioj. Kelkfoje oni havas ankaŭ koncertojn sube. Mi faris ĉi tiun foton malsube en la turmo de la poŝtejo. Mi ankaŭ faris la aliajn fotojn de la horizonto de tiu ĉi turmo, plimalsube en la observejo. </span></p><p><span style="font-family:arial;">Vi devas iri malsuben per la lifto, sed tio estas senkosta!</span></p><p><span style="font-family:arial;">Mi iomete timas la altecon, sed mi opinias ke oni trovas la plejbonajn vidpunktojn de la urbo ĉi tie.</span></p><p><span style="font-family:arial;">Sube vidu duajn aliajn fotojn prenita de la obervejo...</span></p><p><span style="font-family:arial;"><br /></span></p><p><span style="font-family:arial;"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/smithsonian.jpg" border="0" /><br />Jen la Smitsoniana Instituto (Smithsonian Institution). La unua konstruaĵo de la Instituto (la Smitsoniana Kastelo) estis ja la ruĝa en la centro de la foto. La pliantaŭa kupolo estas la Smitsoniana Muzeo pri Natura Historio (Museum of Natural History). Tiuj muzeoj estas ja senkostaj, tial Sinjoro Smitson (Smithson) donacis multan da mono pri konstrui ilin (kaj ankaŭ kelkajn aliajn muzeojn. Ili troviĝas en la ekzakta centro de la urbo, en granda senaŭtomobilparko (vidu la arbojn). Tie troviĝas ankaŭ la Vaŝingtona Monumento kaj la kapitelo. </span></p><p><span style="font-family:arial;"><img style="DISPLAY: block; MARGIN: 0px auto 10px; CURSOR: hand; TEXT-ALIGN: center" alt="" src="http://photos1.blogger.com/blogger/554/754/400/capitol4.jpg" border="0" /><br />Jen la kapitelo, kie la Usona Kongreso renkontiĝas, la blanka konstruaĵo ĉe la fino de la langa strato.<br /><br /><br />Proksimtempe mi havos fotojn de mia substato, Marialando!<br /><br />Ĝis! </span></p>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-12548320.post-1115964041016989742005-05-13T01:15:00.000-04:002006-06-23T00:14:21.206-04:00Mi trovis kelkajn surprizojn!! (La Valoro de la Esperanta lingvo).<span style="font-family:arial;"><span style="font-family:arial;">Mi eklernis la Esperanton en Marto 2005. Ĉi tiu blogo estas mia taglibro por mia nova lingvo. Mi vidas, ke la studo da la esperanta lingvo havas multajn surprizojn:<br /><br />1. Mi lernas rapide la Esperantan. Mi pensis, ke novaj lingvoj estas dificilaj. Mi parolas multajn lingvojn (la francan, la germanan, la japanan, kaj mi lernis la portugalan, la nederlandan, la rusan, la irlandan, la korian, kaj la hispanan). Mi malbone skrivas kaj parolas la Esperantan, sed rapidege komprenas!<br /><br />2. Mi povas <span style="FONT-STYLE: italic">uzi </span>la Esperantan! Ĉe la babilejo de </span><a href="http://gxangalo.com/"><span style="font-family:arial;">Ĝangalo</span></a></span><span style="font-family:arial;">, mi renkontis multajn esperantistojn. Mi pensas ke la interreto facilas la komunikatio, speciale kun esperanto. Mi informiĝis, ke Esperanto devas esti la "internacia lingvo". Miaj geamikoj diris, "Ĉi tiu malkorektas. Neniu uzas Esperanton. Ĝi estas senutila. La internacia lingvo estas la angla." En Usono, mi pensas Esperanto estas malpopulara. Miaj geamikoj en Usono ne konas la Esperantan. Sed multaj personaj uzas Esperanton ĉirkaŭ la mondo. Esperanto estas neoficiala lingvo, sed facila kaj fleksebla. Mi pensas ke la esperantistoj partigas valorojn, interesojn, kaj lingvon. La internacia lingvo de komerco estas la angla, sed la Esperanta estas hobio de la esperantistoj. La lingvon ni povas uzi renkonti tiujn personojn, kiujn partigas ĉi tiujn valorojn kaj interesojn. La esperanta lingvo estas lingvo de samideanoj, ne de samlandanoj, kaj la usonoj ou la britoj ne havas advantaĝon. Ĉiuj estas bonvenaj.<br /><br />3. Kun ĉi tiu punkto (2) estas punkto 3: la valoro de io ne estas nur kun komerco. Hobioj kaj valoroj ankaŭ importas.<br /><br />Kio vi pensas? Viaj komentoj estas bonvenaj! Ĉu la Esperanta popularas en via lando? Kial popularas? Kial malpopularas en via lando? Kial <span style="FONT-STYLE: italic">vi</span> lernis la Esperantan? Kiajn valorojn havas Esperantistoj?<br /><br /></span>Davehttp://www.blogger.com/profile/13983109590435662136noreply@blogger.com10